Öyle özledim ki
Bı yerlerde bulsam o günleri
Sımsıkı​ tutsam...
Tutsam bırakmasam..
Hala burnumda o ilk günkü çirkin kokusu evin.
Bikere daha çeksem içime...
Zorlasam açmak için, o son çekmeceyi...
Pembe sebzelikte sürünen o leblebilere baksam son bir kez.
 Odanın şeklini bir kere daha degistirsek..
Bi daha...
Bir daha yapıştırıcı kokuları sarsa hepimizi.
Damacanayı çıkarsak yine 4kat yukarı..
Şu koltuğun içine çöksem yine..
Evet o yırtık olanın...
Terliklerle çıksak birbirimizi eve bırakmaya..
Lekeleri çıkmayan o mavili beyazlı ketılımızda  da son bı kere daha su kaynatsak çay için...
O tüyleri delice dökülen kırmızı halı...
Onun üstünde içerdik..
Hiç eksik olmayan abur cuburlarımızla...
Kocaman kahkahalar bırakırdı​k.

Hiç eksik olmayan dostlarımızla.

Hiç eksik olmasınlar...

Öyle özledim ki..