Evet, büyütülecek bi mesele değildi belki.

Çok kısa bi zaman, herkese edilebilir bi kaç şatafatlı cümle.

Cidden hissedilmeden, öylesine söylenmiş.

Dışardan bu duruma sinir olur, "Nası ya nası böyle bişey olur, böyle şeyleri nası sevmeden söyleyebilir? O beni istemiyorsa ben onu çarpı 2 istemiyorum" derdim.

Neden beni buldu ki. 

Neden öylesine birini değil, ilk kez böyle bişey yaşayan.

Herşeyi çokça düşünen beni buldu ki.

Nasıl devam edeceğim?