insanlardan uzak kendimden uzak
sanki mevsim sonbahar
bi akşam üstü tek basımayım
öncesinden çok koşmuşumda oyle oturmusum gibi
hic kalkmaya niyetim yok
sararmis yapraklarin dustugu bu banktan
akşam ustu sogugu yuzume yuzume vuruyor
dalga sesleri kulagimda
gözlerim dolu dolu
bıraksalar bu bakta beni
yıllarca otururur gibiyim