Bi kek çırptım durduk yere. Yanına bi kısır bir de yogurtlu makarna. Dolapta geçen gelen misafirin getirdiği meyve suyu. Ben durduk yere almam, getirmişlerdi. Ksıırları koyarken tabaklara, canım sıkıldı, agladım. Yok oturmadım devam ettim doldurdum tabakları. Sofra kurdum ahım şahım. Misafir falan gelmeden. Kendimize.

"Yaşamı yüceltmek gerekir."
Yaşama kıymet vermek gerekir. Verdik.
Sofrada da her şeyi konuştuktan sonra, kalın ses tonuyla sakince masaya elini dayayıp "yaşamı yüceltmeliyiz" dedi.
gözlerim hafif ıslak.

yaşamı yüceltirken yanlışlıkla agladığım için güldüm. Bunu da becerememiş olmak istemezdim. Hahhaha