şuan sadece:

köyde;

saat 10 dan sonra biten hayatın

sessizliğinde

sıcak çayımla

esen rüzgarı hissetmek istiyorum

kafamı kaldırıp yıldızlara bakmak istiyorum

hırsın rekabetin öfkenin 

kıskançlığın olmadığı bi yer var mı gerçekten diye 

düşünürken çayımdan bir yudum almak

orda yaşamanın ne kadar muhteşem olabileceğini

hayal etmek istiyorum

kimsenin büyük hesaplarının olmadığı

herkesin bir diğeri için her şeyi yapabileceği arkadaşlarımla

bu köyde yaşasak nasıl olurdu diyorum

zaman geriye doğru gitse de 

eski bi zamanda buluşsak

sabahtan işlerimizi yapıp akşama doğru

bahçedeki eriğin altında toplansak 

biri diğerine çiçek tohumu verse

diğeri akşam ne yemek yapsam diye sorsa

bir başkası şu vişneyi toplayalım da hoşaf yapalım

hepimize yeter..dese

sade temiz masum ve basit bir hayat..

ben sadece bir insanım 

kaldıramıyorum modern hayatı

herkesin birbirini sorgulamasından yargılamasından

sevmemesinden kıskanmasından

başarmak ve başarısız olmak arasında gidip gelmekten

sürekli endişeli olmaktan

para için dört duvar arasına girip saatlerce

hiç alakam olmayan insanlarla (doğru düzgün

konuşmadığım ama hep birarada olduğum)

oturup bi bilgisayar ekranına bakmaktan

hissettiklerimi değil de konuşulması gerekeni konuşmaktan

başını alıp giden kargaşadan

kime inanacağımı şaşırdığım olaylardan
samimiyetsizlikten 

kredilerden evlerden arabalardan

şehirden kalabalıktan telefondan teknolojiden

bir robot gibi yaşamaktan
hepsinden bıktım..