biz
küçük şeylere takılırdık..
en önemsenmeyenleri önemserdik

bi esirgeme çocuğunu
durakta servis bekleyen mutsuz mavi gözlü kızı
yol kenarındaki yalnız çalıları
ziyaret edildiğini unuttuğu için yalnız hissedip ağlayan teyzeyi
bi salıncağı ,martıcığı,

daha daha bir sürü şey...

çünkü  bilirdik
birileri de onları farketmezse..
birileri onları farketmeli..

öyle işte

daimi mutlu olamayız mesela
dururuz,  bi bakınırız,
sonra üzülecek bişey buluruz
'dünyada üzülecek o kadar çok şey var ki'

öte yandan bi dondurmayla iki muhabbetle sıcak bi çay da seviniriz
hemen toparlanır kalkarız..

birinin bi derdi varsa diğeri duramaz çırpınır
çünkü üzüntüye ortaktır

hiç bişey yapamasa dua eder
onla bir üzülür..

şuan ben mesela çıkıp
amca doldur ,dondurma delisi birine götürcem
hepsini yer
yürü yürü yürü       ........... kapıyı çal
noluyoo lan  neyiniz var ne bu tripler artistikler
(o arada dondurma elimden uçmuştur)
demek istiyorum.
sonrada sorunu dinleyip dinleyip hunharca tartışmak
tabiki de çözememek ama en azından rahatlatmak istiyorum..

baya karıştı.........

böyle işte inişli çıkışlı ...