evet kafami doldurmaliyim
hemen hemen başka şeylerle..
o kelimeler aklıma geldikçe çünkü
boğazına kadar ıslanıyorum...

bu rüya
sanki beni teselli etmek içindi.


derin bi üzüntü bırakıp gitti.

Önemsememeliyim..
Ancak böyle yaşamaya devam edebilirim.
..

Her zaman

Yapamıyorum.

Bu saklambaç oyununda;
Ben saklanırsam,
Beni bulmak yerine,
Onun daha da karanlığa saklanmasından korktum.

Çırpınıp durma ey kalp
En çok üzülen yine sen olacaksın.

Bekleyip durma ey gönül
En çok özleyen yine sen olacaksın.

Sıcak gülümsemelerine alışkın olduğu o yüzlerin,
Ona bakan donuk bakışlarını gördü sonra,

içi acıdı.

Kalplerine dokunmaya alışkın olduğu o bedenlerin
Ruhuna ulaşamadığını farketti o an için

içi sızladı.

oyyy oy ben izninizle şuraya biraz ağlayıp gidicem
ya sizin elinizde ki işe nie bi başkası salça olup ukalalık yapıyor....
ya sen kendi işine baksana herkes kendi işini yapsa zaten bu memleket bu halde olmaz neyse memleket konularına girmiycem...
valla ukala kendini beğenmiş insanlara sinir oluyorum fikrini söylemek ile salça olmak arasında ki farkı bi bilmeli insan...
yine gergin anlar.... insana tahamülüm kalmadı galiba benim

dalından kopmuş da
ordan oraya savrulan bi yaprak gibi..


geri dalına dönemez değil mi?
eski yemyeşil haline de..



''yaprak çoktan koptu
 eskisi gibi değil artık; sararıp kurudu
 daha da güçsüz daha da zayıf oldu
 şiddetli bi rüzgar eserse.........''

''sızlanmayı bırakmalısın.''

 haklısın, ama

 yüreğim o kadar doldu ki
 dilimden dökülüveriyor
 engelleyemiyorum.

 unuttum
 bi an için unutum..
 ama
 devam etmeliyim dimi
 taşsa da dökülsede yıkılsa da kırılsa da..

ben de yoruldum
hiç bişeyle baş edebilecek gücüm kalmadı

yaşamak ağır geliyor şimdilerde bana

bi köşeye saklansam
ağlasam ağlasam ağlasam..

Ses seviyesi yükselince
 sanki içimde
kaçacak delik ariyor biri.
Kulaklarını tikayip çomeliyor ücra bi yere


Dışarıdansa
Çatık bi kaş
Dolu göz
ve yeter aanlamında sakince  kalkmış bir el

Yordu beni,
Kelimeler..

Yine gülümsedi.

kendini hızla geçiştirip onları sordu
'Nasılsıniz, iyi misiniz?'

kendini geçiştirdi, çünkü
olur da anlarlar da
'neyin var' diye sorarlar diye korktu,
anlatmak zorunda kalır diye korktu..
anlatır da onun icin önemli olan derdi basitleşir diye korktu .
insanların dillerinde süresini tamamlayıp önemsenmez diye korktu.
'geçer, sıkma canını ya' diyip yeni gündemlerine geçerler diye korktu.
..
Yine gülümsedi, mutluyken de üzgünken de..
her zaman en iyi yaptığı şeyi yaptı.

ağlasan ne farkeder ki

birşeyler için çok geçse artik

bi sure katlanmak...?
ya sonrası??

''Bir zamanlar, herkesten uzakta, kimsenin keşfetmediği, gökdelenlerin, apartmanların, büyük marketlerin, elektrik direklerinin olmadığı Yıldızistan adında bir ülke varmış. Yıldızistan’da gündüz vakti çocuklar kocaman ağaçların tepelerine çıkar, çeşit çeşit meyveler toplayıp yer, buz gibi suları akan derelerde ayaklarını yıkarlarmış.

Yıldızistan’da güneş batıp akşam olunca oyun oynamaktan yorulan çocuklar, masa sandalye yapan marangozlar, elbise diken terziler, ülkedeki herkes bütün işlerini bırakırlarmış. Evlerine gider, kapıların arkasında gizlenen altın oltalarını alır ve yıldıztoplayıcılığına başlarlarmış.

Her gece ülkedeki her vatandaşın bir adet yıldız toplama hakkı varmış. Herkes kendi boyuna göre ayarlanmış altın oltalarını gökyüzüne doğru uzatır ve ayın etrafındaki yıldızlardan bir tanesini tutarmış. Elektrik veya mum gibi ışık verecek aletleri olmayan bu ülkede yıldıztoplayıcılığı yapmadan yaşamak mümkün değilmiş. Kimisi topladığı yıldızını mutfağa götürür yemek yapar, kimisi kütüphanesinde yıldız ışığı altında kitap okurmuş. Uyku vakti geldiğinde ise yıldızlarını tekrar  altın oltanın ucuna takıp gökyüzüne salarlarmış. Güneş doğduktan sonra bir yıldız dünyada kalırsa  gökyüzünün karanlığa gömüleceğini herkes çok iyi biliyormuş..''

koloniyle yıldızistan'da yaşasak ne güzel olurmuş!!! 

Kalktı sonra,
çayından bi yudum aldı..

yorgun gözlerle pencereden baktı.
hava çok sisliydi.
net olarak göremiyodu o akşam.
karşıdaki otobüs durağını da, dükkanları da

gökyüzünü de göremiyodu,
ve
..
yıldızları da..

belki ordalardı ama,
göremiyodu işte.

hava çok sisliydi.

'bazen de,
bazen de kendilerini onların göstermesi gerekir'
diye düşündü.

'otobüs durağının, karşıdaki dükkanların, gökyüzünün
ve
yıldızların..'

'geride kalan kalbinizse,
 mutlaka geri dönersiniz.'

unutalım..

Benim için kolay değildi
Senin için de öyle sanırdım

İçim sızlıyo
Çok sızlıyo
Ne yapabilirimm

Nasıl olur da, birbirini çok iyi tanıyan insanlar
Bazen birbirini anlamaz?
Nasıl olur da, o insan için bi adım atmaz?
Nasıl olur da, başka yerlerde,
Üzgün olmalarının bi önemi olmaz?

 bi an olsun içimdeki hissi duymani isterdim...

değersiz hissederken,
ne yapacağını bilemeden çırpınan,
çırpındıkça boğazımda düğüm bırakanı.....

şimdi
yine ne yapacağını bilmiyor,
'ne olur, ne yapabilirim anlat bana'

kafam karışık.

Anılar olmadan yaşamanın bi önemi yok derler.

Mutlu anıları hatırladığımda üzülürüm, çünkü o günler çok uzakta kalmıştır.
Hüzünlü anıları hatırladığımda da üzülürüm,  çünkü o ana yeniden dönerim.

Kafam karışık,  ne yapmalı?

yok öyle o kadar!

Benden bu kadar.

Koloni olmak gittigin mekanda 15 kisilik yer yok lafina alismak
Koloni olmak her daim bir suru evin oldugunu bilmek
Koloni olmak kendi isin gibi acele ile arkadasina yardim etmek
Koloni olmak dondurmayi o seviyor diye bi kasik eksik yemek
Koloni olmak bir odada 9 kisi uyumak
Koloni olmak mezunken kekini kurabiyeni yapip arkadaslarina juride dua etmek
Koloni olmak karsilik beklememek
Koloni olmak sadece sevmek
Koloni olmak yan yanayken daima laf sokmak
Koloni olmak ayrildigin anda ozlemek....
Allah iki cihanda ayirmasin koloni iyiki var hoscakal bademlik ne sanslisin bir koloni gecti siniflarindan kendine yakisan sekilde vedasini etti gidiyoruz biz hoscakal...

Bi çok şeyi anlayan sen
İçimden sana bagırdığımı anlayamıyo musun?

Yoksa ben herşeyi kafamdan mı uydurmuşum?

Ne bu sessizlik?!

Peki nefes aldığın şuan için?
Zamanla düzelecek olmasının ne önemi var?

Dün bi kabus gördüm..
Kabuslar gerçek değildir dimi?
Kalp acıtan o cümleler,
Gerçekten hissederek kurulmamıştır.

Dimi?

Gerçekleri rüya gibi yaşamaktan sıkıldım
Bundan şikayetçi değilim
Sadece kafamı karıştırıyor

bu hüzünlü dünyada
yapayalnız' mışım.

sen bana hiç 

sana baktığım gibi bakmamıştın

Umudum da yoktu, 

Umut da vermedin zaten

Neden hala heyecanlıyım

Heyecan için teşekkürler..

Beni böyle hatırlama

Tatsız tuzsuz dünyada
Biraz istediğim tat katmaktı
Ayarını tutturamadım tuzu fazla kaçtı

öyle sanmıştım

değilmiş.

hadi şimdi vur ağzına mührü, yeniden...
belki de böylesi daha iyi..

Vazgeçtim


Ben kaçar.

Bugün
Gerçekten
Gerçekten
Gerçekten
Çok Üzgünüm.

Eee hiç gitmemiş gibi?
Su geçtiğimiz 6 ay rüya mıydı?
Yada şimdiki 2 gün?

Azıcık uykusuzluk?

Çünkü koloni olmak, bunu gerektirir :)

hi!

ben atike
yarın emine'yi göreceğim için çok mutluyum
o benim idolüm
keşke onun harika karakterinin birazı bende olsa

....

Meraba.
Nası gidiyo?

son zamanlarda

herkesin kalbini kırıyorum

bu benim için kolay bişey haline geldi.

yorulmuşluk, tükenmişlik,çözümsüzlük,başedememe,üzüntü 

sabah saat daha 8 bile olmamisken "whatsappta cevrimiciydin aradım" diyen arkadaşların varsa hayat güzeldir.

Her yer kapkaranlıktı, aydınlatıldık.
Hiç yokken, varedilmiş bedenlerimiz oldu.

Yıllardır boğazlarımızdan geçen kilolarca, çeşit çeşit yiyeceklerimiz oldu.
Bi dolu elbiselerimiz oldu sonra.
Dışarısı buz gibiyken kaloriferlerimiz oldu.

Sonra
Tüm bu fiziksel şeylerin yanında,  duygularımız oldu, gercekten yaşadığımızı hissettirecek.
Merhamet oldu, acı oldu, keder oldu, mutluluk oldu, huzur oldu bazen.

Hayallerimiz oldu.
Bazen oldu, bazen de hayırlısı buymuş dediğimiz.

Ailemiz oldu, bazen kızsak da, manevi olarak hep yanımızda olan.

Bazıları girip sonra çıksa da,
Hayatımızın her döneminde arkadaşlarımız oldu bi sürü.
Aynı duyguları paylaşabildigimiz.

Dünya oldu, çevremizde dönen.
Süzülen kuşları görebildik, Güneşin batışını seyredebildik mesela.
Rüzgarın esişini hissedebildik, bi derenin akışını duyabildik mesela.
Koşunca nefes nefese kalabildik, su içince ferahlayabildik mesela.
Yine bu fiziksel şeyleri ruhumuzda hissedebildik mesela.

Farketmeli
Ne çok şeyimiz
oldu.

Senin için hiç önemli olmayan bi şey,
Bi başkası için çok değerli olabilir.
Ve
Senin için hiç önemli olmayan bi cümle,
Bi başkasının aklından çıkmayabilir.

Ya da

Senin için önemsiz şey, bi başkası için değerli olabilir.
Ve
Senin için önemsiz bi cümle, bi başkasının aklından çıkmayabilir.

'hatta kaçamayacağınız bir eser ,bir yaradılış varsa
 o da ''gökyüzüdür''....'

Bazen
Duymamazlıktan gelsen de
Hissedersin.
Görmemezlikten gelmeye calışsan da,
Karşına çıkıp durur.
Farketmiyomuş gibi yapsan da,
Orda öylece duruyodur aslında..

Kalbinin acısı.

aptal aşk şarkılarına tahammül edemiyorum.

''kalbim acıyor
 acıyor ama duymamazlıktan geliyorum.''

bunun üstesinde gelebileceğimi sanmıyorum

bu kez
olmaz

bunca zaman .. yük olduğumu
anlayabildim.

üzgünüm
bu kadar geç farkettiğim için.

sen haklıydın.

Ağlıyordu kızın biri. Ama o kadar alışılmıştı ki buna.Pek de sorun değildi aslında. Ağlarr,ağlar susardı nasılsa.Hep ağlıyordu zaten. Kırılmıştı kızın biri ama ne olacak ki? Geçerdi bir saate. Hep kırılırdı zaten dalga geçer gibi.Neydi ki amacı? Dikkat çekmek mi? Ya da belki hiçbir amacı yoktu sadece ağlıyordu kızın biri..

kelimelerde iki boyutluydu

ve yetmiyordu

çok boyutlu düşünceleri tariflemeye.
yada rüyaları..

neden
birlikteyken iyi hisseden insanlar ayrılmak zorunda

sürekli farklı insanlarla tanışmak şart mı

meselaa,
kimilerini sevdiysek..
onlar hep bizle kalamaz mı?

hayatımızdan kimseyi çıkarmadan
ekleye ekleye gitsek olmaz miydik?

hepsi bir arada olmuyor mu?

bunun için cenneti mi beklemeliyiz?

ama şimdiden özlüyorsak
sıcak gülümsemeleri..

en içten, ama harttak dokunuşları
ariyosak bazen..

ama buna rağmen unutuyosak yavaştan maziyi

bi yerlere kazımak istediğimiz gülüşleri....

ama o gülüşlerin üzerine
yenileri
kulaklardaki yerini aldıysa artık...

göre göre ellerimizin arasından kayıp gidiyorsa

gözyaşlarıyla uğurlamak mi düşer bize?

yada yenilerini ekleyebilmek için 6 ayda bir
birkaç günlük buluşmalar mı?

artık yeni ayrılıklar yada yeni tanışmalar yapmak zor geliyosa

böylece devam etmek istiyosam ama olmuyosa,

yine boğazımda düğümle kala kalırım burda...

yarın olur yine devam ederim unutmaya

-Gözyaşların mı kurudu?

Gözlerinin önünde sis vardı.
Dışarı değil de içeri akıyordu belki.

Sadece duymak benim içimi acitirken

Yaşamak...

sorumluluk muu ? o.O

herşeyim yarım, yok yok yok bende sorumluluk

'Lapa lapa kar yağsın.'

Ne küçük bi prensesim,
Ne de kırmızı başlığı olan bi kız.

Ne saat 12 olduğunda kabağa dönüşen bi arabam var,
Ne de harikalar diyarındayım.

Masalımı farketmiyo muyum
Yoksa bi masalım var mı

Bilmiyorum.

Ama
Mutlu biten o masallardaki gibi
bir son istiyorum.


Koloniye..

böyle işte
gerçekten zorlanıyorum.

verilen vaatler, söylenen sözler geride mi kaldı. yalnızlığı en çok bugünlerde hisseder oldum...

Ahhh

 raya oturan kadar

ne sallantilar yaşadı
O tren

Bilemezsiniz

zamanla hiçbişey değişmemiş
ben hala ordayım.

"Ben üzgündüm.
Ama onlara
'Yorgunum' dedim."

''yine böyle bir günde;
 biraz daha önce ,biraz daha sonra..''

İnsan iste
Bilemez

Emin olamaz

Karşısındaki ona doğru koşarken bile

'Gerçekten benim için mi" diye...

   
       -Şüphe duymana üzüldüm.

Bu benim hatam..

Hayatım galiba hep birilerini özlemekle geçicek.

Mmmm eyvahhh( çılgın tablosu suratı)



Ya yine sesi içine kacarsaydı??!! (Çılgın tablosu surat)

Ne dese bilmiyordu..

Mutlu
Mmmm
Evet..

ve
Rahatlamış sanki...

Kimileri iyi gelirdi işte öyle..

öyle sert bir kış geçirmişti ki;

ne baharın kokusu ne rengarenk çiçekler
ne de ışıl ışıl güneş..

hiçbirisi onu kendine getiremiyordu.

bak ağaçlara
bembeyaz çiçeklerine sıcacıklar
değil mi diyordum

kar da böyleydi biliyomusun o da bembeyazdı
ama soğuktu diyor.

öyle işte zamanla bişeyler  yoluna girse bile;

o unutmuyordu,

yalnızlığını ,hüzünlerini,çaresizliklerini;
unutamıyordu .

gitmedim.

henüz kabul edebilmiş değilim ki
nasıl giderim!

kırdığınız kalpler;

birikir birikir birikir birikir birikir birik........

''hayattan geriye kalan
 para değil
 şanınız değil

 hatıralarınızdır..''

Yetişemedim ben

Yetişmiyorum

Üzgünüm

Ağlasam mı: (

Keske
Bazı şeyler
Düşünmek istenmediğinde
Düşünülmese.

Yazı

ben de

Neden kafami toparlayamiyorum.

Artık çok yoruldum.

Odaklanamamaktan..
Sorumsuzluğumdan..
Dikkat daginikligimdan

Kafamın içi sisli gibi

Dağınık ve bulanık..

Zar zor görünen şeyleri toparlamaya
çalışıyorum...
....
Beceremiyorum..

Çok yoruldum..

Gerçekten

Bazen de diyorum ki
Neden..

Kahvaltı
'soğuk oldu hadi çıkalım,  ben de üşüdüm.'
iftar
ağlama
'ben de 50'de kalmayı düşündüm ailecek:)'
depresiflik
proje
'bu anı unutmayın.'
yağmur
maket
aksam yemeği
'hadi bahçede çalışalım hep birlikte.'
çekirdek
sohbet
çay
doğumgünü
kar
'hadi yukarı cikalim projeye, hayir burda muhabbet edelim bi daha nerde bulcaz?'

..


Bu bahçe.

Şimdii
Nasıl mı
Aylar sonra apart.

Evet,
Yine passenger çaldı
Farklı birisi olsa da, yine güvenlik deli gibi zili çaldı :)
Çayı aynı çaydanlıktan içtik ya da
50den kalan tabaklari yikadim yine mesela..


2 eksik vardı galiba;

Bi sıfır eksikti kaldığımız odada,

Bi dee..

4kisiydik.
Sadece 4.


Geri alıyorum.
Eksik 2'den çoktu.

ben bunu değiştiremem.

aklımı da kalbimi de toparlayamıyorum

nerden nasıl tutmalıyım
nasıl başlamalıyım

hepsi karışık vaziyette.

ne huzursuzluk ne mutsuzluk ne de pişmanlık
hiçbirini hissetmiyorum

sadece
göz kapaklarım o kadar ağır ki
kaldıramıyorum, gücüm yetmiyor.

İngili mingili kokiki kokiki kokiki
Yes mi no mi no mini nomini nominii
Yesss mii noo muu??

kalbim hızla çarpıyordu.
korku ve heyecan...
ne yapacaktim
ya birşeyler yanlış giderse?!
kafamda kurudukça daha da gerildim..
vakit öğlen..
geçmek üzere
kalktım..
çıkmadan evvel kılaym..
ellerimi bağlayınca kalbimin gürültüsünü iyiden iyiye duymaya başladı..

kafamda bin tane dusunce..
....
iyice gerildim
sonra..
niye bu kadar gerildim diye gerildim..
sonra biara
kendi sesimi duydum..
"...maliki yevmiddin..
din gününün sahibi....."
herşeyin maliki.....

şu gerildigim
birkaç uyduruk şeyin sahibi
küçüldü küçüldü gözümde..

şuanda herşeyin sahibiyle görüsmedeydim..

aracısız..
....

kalp atışlarım yavaşladı..
istedim..
sadece O'ndan..

Bulanıktı.
Sisli bi gecede, net olmayan bi ışık gibiydi.
Üstelik karanlıktı, zar zor seçiliyodu.

Ama..
..
Oradaydı.
Beklediğim,
Umudum.

Mutlu olacağın şeyi yapmak mı?
Yoksa sevdiklerinin mutlu olacağı şeyi yapmak mı?

Bi yanım sen mutlu olmassan, sevdiklerin de mutlu olmaz diyo.
Bi yanım, vardır bunda da bi hayır, sevdiklerin için bi dene diyo.

..

Öyle işte genellikle olduğu gibi
Yine karışık.

''bir yaprağın bile masalı vardır
 ama bazı insanlar masalların ne görür ne de işitir

 senin gibi''     ....dedi    'kumkurdu'


                                                 

gitmek.                  
kalmak.

bence gitmek..

ben fanusu seçerdim.

fanusda yalnız olurum belki
zaten ormanda da yalnız uçmayacak mıyım?

                                              sadece bir gün

hem kanat çırpmak
zor.

evett..

eğer bi kelebek olsaydımm
ormanı isterdim.
sınırlarım belliyse de temiz hava yeşilllik derdim.

ama


kelebek olunca
fanusta mı yoksa ormanda mı olurdummm acaba..??
 emin değilim



çünkü

eğer bana kelebekken bi insan olsaydın neyi seçerdin deselerdi

o zaman seçimim şuanki olduğum yer olur muydu
emin değilim..

Bi kelebek olsaydın..

Güzel bi fanusta mi
Yoksa özgürce yemyesil bi ormanda mi yasamak isterdin?

Muhtemelen ormanda dersin..

Ama ormanda özgürce uçarken de,
Yorulacaksin, nefesin kesilicek
Ve en sonunda yine cok da uzaklara gidemeyeceksin..

Yani kendi ucma sinirin kadar uzaklasabileceksin.

O zaman
Ha fanusta olmuşsun
Ha kocaman ormanda;

Dünyan hep, kendi ulasabildigin sınırlar olacak.
Dünyanın çizgilerini belirleyen,
Yine kendi sınırların olacak.

......



bilmiyorum.

Ne zamana kadar sürecekti bu arayış

Okadar soğuktu ki bana karşı
İsmimi onun agzindan duyunca bile....
 bi garip geldi

Hiiic oylesine..



Üzgün musun?

elbette bahar gelirdi;

........  kışı bi atlatabilseydim..

Konuşunca yüzünde bi sure gülümseme bırakan insanlar...
İyi ki varlar..

göründüğünden fazlasıydı.

Orayı sevmiyorum.
Çünkü
Orda mutsuzsun.

bazen adımların tasiyamayacak kadar da ağırlaştı mı

çöktün mu bulunduğun yere
yerdeki yapraklara da takıldı mi gözün
dalından kopmuş....
sonra düşündün mu hiç
neden böyle?
napiyorum?
güçsüz hissettin mi sonra..
ama çok...

ama gökyüzünü görebilecek bi yerdeysen şanslısın.
bakarsan gökyüzüne yada bi ağaca
güçlü hissedersin.
gücü hissedersin
çünkü onlar en güçlü olanı haykırır sana...

Sanki ağzının kenarlarından iki tane taş bağlanmışta
Aşağıya doğru cekiliyomus gibi de hissettin mi hiç
Mahkeme surat der kimileri...

Evet.
Belki de konuşmamak daha iyiydi
Belki de değil.
Öyle: (

Nedense
Seçenekler arasında kararsız kaldık diye dertlenip
Hic seçeneği olmayanları düşünmüyoruz.


Ah şükürsüz insan.

Bazennn

Nefes alıyomuşsun gibi..
Ama nefes aldığını hissetmiyosun.

..

Hadi gerçekten nefes alalım..

Sen hiç

Kalabalık bi metroda kimse farketmeden
Yolda ağır adımlarla yürürken
Ya da geçip gidenlerin arasında, bi bankta


İki damla gözyaşı döktün mü?

Evet, hüzünlü oluyomuş.


Biliyorum.

bilmezdi..
uflediler söndüm çaldığında
neden aa çok güzel şarkı dediğimi..

yada bigün sessizlik olduğunda
kız çocuğu doğdu dememin sebebini de...(28kasim2015)
 hatta kimse bu lafı bilmediği için açıklama yaptığım da bunu nerden bildiğimi de..

ofiste cnblue muhabbeti yapmama şaşırmadığı gibi nerden bildiğimi de bilmezdi.

kıyafetlere dikkat etmediğim halde bi gün biri mor şal taktigini ve bir gün de gümüş rengi ayakkabı giydiğini bildiğimi de bilmez..


günlük tutmadığımi bilmediği gibi...

Hayır.
Hiç bi zaman
Problem buyükmüs  "gibi" olmaz
Problemi'N'se zaten büyüktür.

Biz nice büyük problemleriMizle birlikte savaşmadık mı?
Yine öyle yaparız..
Vakit kaybı değil.
Ancak ozman küçültürüz.
Göremiyoruz artık.
Anlatmayinca bilememki..

Şimdi
Böyle
Uzaktan
Anlatalım ki
Dualarimiz daha sıklaşsın..
Yine kenetlenelim sıkıca.

ne bileyim belki de
o dünyaya yabancıyım
yabancı hissediyorum şimdilik yada..
bu yüzden
sessizliğim..
uzaktan seyrediyorum..
farklı..
sevdiklerim, konuştuklarım..

belki de bu yüzden
kapandım kabuğuma..

o dünyaya girmek istemiyorum ya da..
sıkıca tutuyorum kapılarımı...

ne zamana kadar bilmiyorum.
ama

susuyorum..

Kapladı o hüzün yine içimi..


Ne yapmalıyım?

Bi hastalığa yakalandım..

Fiziksel olmayan ama beni üzen bu hastalıktan

Kurtuluş yok mu?


..

Dua

Artık çoğu zaman

Sözcükler anlamsız geliyo..
Yalnızca o anı doldurmak için,
Ne gerçekten konuşmak
Ne de gerçekten dinlemek için söylenen,

İçi boş bi sürü kelime.

..

Belki de bu yüzden ,

Sessizliğim.

Dünya benim etrafımda dönüyomuş gibi mi davranıyorum?


En azından
Üzgünken..
Yalandan ve kandırmacadan da olsa..

Dünya benim etrafımda dönüyomuş gibi

Yapamaz mıyız?

Bencillik mi ettim gene.

Büyümek böyleymiş..

Güçlü olmayı isterdim, eskiden olduğu gibi
Simdi o kadar da guclu değilim.

sanirim insanlar bizden kendimizi aldı.
simdi yeni insanlarla karsılasmaya korkuyoruz.

Bazen vatsabı görmedin ne zamandır diye atılan bi mesaj icin
Bazen bin kere gonderilen yıldızlı sitikırlar icin
Bazen juri arasında arka arkaya kurulan cümleler icin
Bazen önemsemiyom, merak da etmiyom ama napıyon diyip yumruklu atılan bi mesaj icin
Uyuyamayıp telefona baktığında tebessüm ettiren o dostlar için

Ben de sonra bi çok şeyi unutup, sözcüklerimle yalandan bağırıp dursam da içimden iyiki varlar demek istiyorum.



'Birinin bi derdi varsa diğeri duramaz çırpınır
çünkü üzüntüye ortaktır'

biz
küçük şeylere takılırdık..
en önemsenmeyenleri önemserdik

bi esirgeme çocuğunu
durakta servis bekleyen mutsuz mavi gözlü kızı
yol kenarındaki yalnız çalıları
ziyaret edildiğini unuttuğu için yalnız hissedip ağlayan teyzeyi
bi salıncağı ,martıcığı,

daha daha bir sürü şey...

çünkü  bilirdik
birileri de onları farketmezse..
birileri onları farketmeli..

öyle işte

daimi mutlu olamayız mesela
dururuz,  bi bakınırız,
sonra üzülecek bişey buluruz
'dünyada üzülecek o kadar çok şey var ki'

öte yandan bi dondurmayla iki muhabbetle sıcak bi çay da seviniriz
hemen toparlanır kalkarız..

birinin bi derdi varsa diğeri duramaz çırpınır
çünkü üzüntüye ortaktır

hiç bişey yapamasa dua eder
onla bir üzülür..

şuan ben mesela çıkıp
amca doldur ,dondurma delisi birine götürcem
hepsini yer
yürü yürü yürü       ........... kapıyı çal
noluyoo lan  neyiniz var ne bu tripler artistikler
(o arada dondurma elimden uçmuştur)
demek istiyorum.
sonrada sorunu dinleyip dinleyip hunharca tartışmak
tabiki de çözememek ama en azından rahatlatmak istiyorum..

baya karıştı.........

böyle işte inişli çıkışlı ...

- ?
- Hiç sadece, Yıldızlar güzel.

Hani bazı şeyleri;

Daha önce de çözememişsindir.
Şimdi de çözemiyosundur.
Ve ilerde de çözemeyeceğini biliyosundur.

Zamanla çözülecek bisey degildir ya hani.

Belki de çözmeye çalışmak hatadır.

Evet olur olmaz bi çok şeye kızıyorum.
Ama galiba
En çok da kendime kızıyorum.

Gelmez.
Şuanda buradan oralara gitmediği gibi..
Gelmez

Sonra sen de sıkılırsın benden.

Haklısın.

Ağlasam sesim oralara gelir mi?

Çünkü öyle değersiz hissediyo insan..
Herhangi biri gibi..
 Bilmem olabilir..

Bazenn
Hic tanımadığın,
Ve belki hiç tanımayacağın,
Senin için önemi olmayan ve onun için önemli olmadığın,
Yolda yanından geçip giden,
Ya da belki aynı durakta aynı anda otobüs beklediğin birinin..
Anlık bi negatif tavrına takılıp
Düşünüp düşünüp
Kafanı başka yere toplayamayacaksın.
Sonra kendine sinir olacaksın.

Farkedilmekistememekzatenfarkedilmemekbazendefarkedilmekistemekamafarkedilmemekvebazendebeklemediginandafarkedilmek.

Ben Galiba
Gergin anlarda sacma sapan konusup ortami neselendirmeye calisan ama herkes tarafindan uyuz olunan o saf kisiyim.

Kimileri sinirlenince bağırır rahatlar
Kimileri üzgünken ağlar rahatlar
Kimisi dertliyken anlatir rahatlar


Ben

Galba Kolonii büyüyor
Biri daha mı uçuyor? :)

'5aralık2015'

-mesela bigun bi çocuğun kuşu öldüğünde Peygamberimiz (sav) onu ziyarete gitmiş.. çocukları çok severmiş.
düşünsene kocaman insan küçücük çocuğun kuşu öldü diye yanına gitmiş..

derken bir anda atıldı:
"Peygamberimiz insan miydiiii :o"
dedi bayağı şaşırmış bi şekilde.

-evet . aynı bizim gibi işte. insandı O' da..

düşündü biraz küçük kız

- böyle kafasında kral tacı var miydiiiii?
 (derken ellerini kafasının üzerinde uzatabildiği kadar uzattı.. tacın büyüklüğünü gösteriyordu;))

-hayır hayır tacı falan yoktu ablacım.kral gibi değil de, fakir biriydi Peygamberimiz de (sav) aslında.

penceremi açtım..

ama yoklar

yıldızlar.

yine;

sevimsiz bi çalı gibi.

bu sefer
bi çalıkuşunun bile konmak istemeyeceği

sıradan sevimsiz bi çalı gibi.

öyle işte.

''yoksa bir tek güneş yetmiyor mu herkese;
 ya da üstümüzdeki gök yeterince mavi değil mi''

 "İnsanlığın büyük insanlardan çok, iyi kalpli insanlara ihtiyacı var" 
                                        Gianni Rodari

ağlamaktan yorgun düşmüştü

gözleri kapanacaktı  neredeyse;

ama 

hala açık tutmaya çabalıyordu

bir de dik durmaya..

sabahın olması bi önem taşımıyordu ki

onun için..

....sonra sabah oldu.

Gece uzundu.
Ve soğuk.
sonra yine sabah oldu

Düşündüm.
Düşündüm.
Sonra düşünmedim.
Uyustu beynim..
Baktım.
donuktum.
Uyumak istedim.
Uyumadım.

..sonra sabah oldu

'ona zor dayanıyorum
 buna dayanamam.'

 diye uyandım..

 korkuyla karışık;
 derin bi üzüntüydü

 hissettiğim.


 ...sonra sabah oldu.

Aslında
Sabahın olması da bi nimetti,
Hissedicek yüreğinin olması da...

Sana sabahın aydınlığını bahşeden,
Belki de kendi karanlık gördüğünde de bi ışık yerleştimiştir çoktan.

...Sonra sabah oldu
Yasananlar yasanmamis gibi oldu
Hissedilenler hissedilmemis gibi..

Geriye buruk bi tebessum,
Bi de yorulmus yurekler kaldı.

...Sonra Sabah oldu.
 Yine biraz yattı yatakta
Peşinden hızlıca hazırlandı
 dolabı açtı bir kaşık aldı ilacından.
Ayakkabılarını ayağının ucuyla sirkeledi ve giydi.
basladi hızlıca yürümeye..

Yine dükkânının önünde ifadesizce oturan o amcayi gördü sigara içerken.
Sonra servis bekleyen mutsuz çocuğa baktı yine..
Devam etti.
Asansörün düğmesine bastı.
İçeri girdi ve günaydın dedi.

Herşey daha önce 108 kez olduğu gibiydi..
109.sunda da...

....sonra sabah oldu
Devam etti hayat.
Etmeyedebilirdi..

bi kere olsun kendisini inceleseydi.
Belki de çözümü bulacaktı.

Ama Suçladı...


Hep başkalarını.

Zordur kendinde hata bulmak.

Bekliyorum..
Odamın penceresinde..

Hersey duman olmak üzere
Biran önce sıyrılıp uçayim yıldızlara...
Nolur...



Ya da

Düşündüm de..



Duman içinde kalanlar...?

Siz devam edin
Ben burdayım

' Hazırlanın yola ciktim.
Sizi almaya geliyorum odanizin penceresinden.
Yıldızlara gidicez, gezegenleri dolasıcaz.'


Demistiniz ama
Hala gelmediniz.

Hicbirimiz bi masalın baskahramanı degildik, yıldızlara gidemedik ya da hep gülemedik ama,
Kendi dostluk masalımızda;
Gülmeli, aglamalı, depresif, deli dolu, kahkahalı, çaylı, sohbetli, huzurlu
günler gecirdik...

Simdi sadece hafızalarımızda kalan
masal gibi anılar biriktirdik.

yaşamak diyorum.
çok gürültülü..

Hayaller kurarsın..
İnsanlar buna hayal etmek der.
Ama,
Bu bazen
Beklemek ve sabretmek demektir.

"Bana yardım et
Senin için ne yapabilirim"

Bende üzgünüm.
Fazlasıyla..
Bu yüzden halim yok..yorgun değilama halsizim...

Bi dağın tepesine çıkıp
Oturmak istiyorum..
Uzunca bi saat..

hem yorgunum hem üzgün.

sorumluluk..
ne ağır yükmüş omuzlarda...

çöktü.
üzerime..
göçmemek için direniyor ayaklarım..

yine kıvrıldım
bir cenin gibi...
şimdi bagirmak istiyorum
haykırarak..
sesim kısılana kadar...
bütün çigliklar içime doğru,
sesten organlarim patlamak uzere

aslında sınır bozucu olabilecek nitelikte bi suzgecti..
çayı zar zor geçiren,
metali üzerindeki kahverengi lekeleri bir türlü geçmeyen bi süzgeç...

Ama,

mesele olduğu gibi sevebilmekte değil mıydı zaten

Bi süzgeçle huzunlenebilir mi insan?
Huzunleniyor işte..
Huzurla karisik..

İnsanlar.
Ve garip psikolojileri..
İletişimsizlik..
Dinleyebilme sorunu.
Saygı eksikliği.

gönülden sevmek...
gönülden sevememek demeliyim ya da
çağımızın sorunu galba..

"Kimine ölüm kalım meselesi gibi geliyor...

Kimine değersiz bir mesele işte. "
             
                                                        Vns

İll karrrrr :) :)

Sabah uykusu kalp ben

'çünkü bir kere düşünmeye başlarsa;
 bunun üstesinden gelebilecek gücü kendinde bulamayacaktı.'