Dün öyle aradığında.

Öylesine.

Ekranda adını gördüğümde.

Aniden.

Sesini duyunca birden.

Kısılmış sesini.

Özlediğim sesini.

Uzaklardan, eskilerden geliyormuş gibi oldu. 

Bi yerlerde yaşıyor, ben de yaşıyorum gibi oldu. 

Sonra bildiğim gibi,  söylediğim şeye “yalan” diye espirini patlattın yine :) 

Dün öyle sesini duyduğumda.

Hayatım için önemli birinin sesini duyduğumda.

Kapatmak istemedim. 

O an için çevrem, yaptığım şey önemli olmadı.

Zaten hiçbir önemi yok, biliyorsun.

Neşeli ya da donuk ya da sinirli ya da üzgün ya da mutlu ol

Hiçbirinin önemi yok.

Biz hep buralardayız. 

Biliyorsun.

.

.

Daha sık arasana ulan!