İçimde yuvarlanıp duran çok boyutlu da kelimeler iki boyutlu gibi

Konuşsam nerden tutacagımı bilemem
Yuvarlanıp duruyor Bi taş gibi
Bazen gelip kalbimin orta yerinde oturuyor
Bazen O gelip iteliyor kenara, bazen de beraber oturup orta yere koyuyoruz. Bakıyoruz, bakıyoruz..
Hayat dedikleri bu heralde.