ağlamanın yetmediği bir yerdeyim

ağlamanın gülmenin unutmanın hatırlamanın

bir insanın gelmemesi gereken bir yerdeyim

gelmemesi bulmaması bir saniye bile kalmaması

ıssız bir yer burası

sessiz

endişeyle çevrili duvarları

hüzün yapraklı ağaçları var

kurumuş bir çiçek burada umut

yeşermiyor

keder bulutundan inip

yağmur oluyor toprağa

her şeyi unuttum artık ben

nasıl çıkılırdı yola?

varılacak yer neresiydi?

dost kimdi neredeydi?

havada kalmış bu el

neye uzanmıştı, niçin tutulmamıştı?

nereye bakıyor gözlerim

neden suskun dilim

kime dargın yüreğim

bilmiyorum