Süzme yoğurt

Yaslandı

Ben bulamadım sen sorma

 Bi keresinde şöyle demiştin bi mesajı alıntılayıp:

‘Şunu birlikte kutlayabilir miyiz artık?’

 Üzgün hissediyorum 

 İlk kar

 Taşı alıp uzaklara fırlatmak istiyorum

Önümde beliriyor. 

 Paylaşmak miktarla ilgili değil, dedi.

''çoğunlukla gerçek dostlarımızı

 kendimizi gerçekten kaybolmuş

 hissettiğimiz anlarda buluruz..''

bu; bu bahsedilen şey;

gerçek dostların

kaybolmuş hissettiğimiz de

yanımızda belirivermeleri değil..

olmaz olamaz

nasıl olur ki zaten

uzaktan benim ne durumda olduğumu nasıl bilebilirler?

galiba bu öyle bişey değil..

gerçek dostlar her zaman yüreğimizdedir dimi

eğer kaybolmuş hissedersek

onlar beliriveririrler..

bazen bi karınca gördüğümüzde

bazen başımızı kaldırıp yıldızları bakarken

o zamanlar buluruz onları

ya da bi ağacın yaprakları dökülürken

koşan birilerini gördüğümüzde beliriverirler

bi bulgur pilavında bi salıncakda

bi hızlı yağan yağmurda bi lunaparkta

bi çıkmaza girdiğimizde

işte ozaman belirirler söyleyecekleri sözler

kulağımızda çınlayıverir..

şimdi ben bütün bunlar;

''birisinde''

bu aralar kaybolmuş gibi

hisseden birisinde belirsin

istiyorum..

belirsin ki kendini yalnız hissetmesin

belirsin ki kaybolduğu yerden çıksın

belirsin ki silkelenip kalksın

belirsin ki endişeleri karamsarliğı umutsuzluğu bıraksın

belirsin ki yaşama gayesini hatırlasın...

öyle işte, bi cümle bile yazamazken bazen birilerine.

Umut edersin gözlerinden kalbine bi kelime süzülürse diye.

 Darılma

‘Hayatta

Mutluluğu kaçırsan bile,

Seninle mutluluğu arayacak biri olduğu sürece 

Hayatın yaşamaya değer olacak.’

 Hayatta tüm şansımı sizle karşılaşarak kullandım sanırım.

 Uzaktaki birinin;

Telefondaki ses tonuna, tınısına neşesine,  mesaj yazım stiline, noktasına virgülüne, emojisine göre ruh halini anlamaya çalışırsın.

Bu durum yanıltıcı olabilir.

Bişeyler söylemek istiyorum 

Önemsiz şeyler. 

Konuşmak istiyorum fakat ne konuşacağımı bilmiyorum.

Harekete geçmek ve enerjik olmak istiyorum, yapmam gereken çok şey var. Fakat yorgun hissediyorum.

Anlamsız ve gereksiz bi çaba. 

 Sen dinlen biraz dedi.

O an dinlendim zaten

‘Birlikte geçirdiğimiz 25 yıl ne kadar kıymetliymiş.’ dedi.

Cümle kuramadım. 

 Çok kırıcıyım.

Elimde değil diyorum ama elimde biliyorum. 

Bazen kendime ben bile tahammül edemiyorum 

Sevmekvesevilmeksevmekvesevilmeksevmekvesevilmemeksevmemekvesevilmeksevmemekvesevilmemek.

Sevmek ve sevilmek...

Kan bağıyla oluşmayan sevmek.

Sevmemek ve sevilmemek...

Bu dünyada yapayalnız olmak gibi

Sevmek ve sevilmek,

Ve sonra kaybetmek de üzücü olmalı muhakkak.

Fakat hiç sevmemek ve sevilmemek,

Acınası.

 2 Kasım 2020 

Bazen her şey anlamını yitiriyor 

 Ne olurdu şöyle terlikle çıkıp gelecek mesafede olsanız

Yoldayım.

Sanki kendim olduğum yerde.

Bir otobüs koltuğundan dışarıyı seyrediyorum.

Yeşillikler, bulutlar, direkler için bile yazabilirim sanki şimdi

Zaman dursa.

Düşünülecek bir sürü konu, insan ilişkisi, 

Yapılacak bir sürü iş 

Omuzlarımda sorumluluklar varken

Ben dingin melodimle böyle uzaklaşsam

Bazen gülsem bazen ağlasam

Özlediklerime ulaşsam 

 Gel demedi

''. .. Gerçekten zorlukla beraber bir kolaylık vardır. O halde boş kaldığın zaman (başka bir işe giriş) yorul! ''

Onlarca kez okuduğum bu ayetler beni bugün etkiledi. 

Zorluktan bahsetmenin hemen peşinde o halde boş kalma emri geliyor. Kolaylık acaba yorul emrinde mi, yani zor olan boş kalmak mı? 

Ya da boş kalma, zorlansan da kolaylık vereceğiz mi?

Yani bilmem aklımdan akıp gidenler bu bir kaç cümlede tutunabildi mi?

Gerçekten zorlukla beraber bir kolaylık vardır denilince düşünüyorum ki ben Bi zorluğun içindeyim ve bana bu uyarı geliyor, tamam sabret kolaylık var! Fakat peşinden gelen ayet beni sarsıyor, boş kaldığın zaman hemen yorul! 

 Zorluğun içindeydim zaten, muhakkakki yoruluyorumdur şimdi bundan sonra hemen, O HALDE BOŞ KALDIĞINDA... geliyor. O halde.... boş kalma. Bana kolaylığın yolu mu gösteriliyor? 

Bilmiyorum. Belki 10 yıl sonra bambaşka şeyler düşümdürür, belki 3 gün sonra. Bilmiyorum 

 Bugünlerdeki hayat;

Hızlı akıyor gibi bazen duruyor gibi

Uzun uzun sohbet edesim varken kimse buralarda değil gibi

Sonra benim de konuşasım kaçıyor gibi.

Bu durumun normalleşmesinden korkuyorum.

Benim dışımdaki herkesin hayatı değişiyor da ben yatağımda dizi izlemeye devam ediyormuşum gibi.

Mutlu muyum?

Bugünkü hayatım nasıl? 

Hislerim nasıl?

Hislerin nasıl?

Her şey tamam gibi görünürken, bişeyler eksik gibi.

Şöyle upuzun sohbet etsek.

Küçücükken bağırışmalı, gürültülü çok kavgalar gördüm. Çok yakınlarla, sevdiklerimle. Ben kenardaydım. 

Sesin yükselmesine dayanamam. Ruhum kararır, taş gibi olurum.

Gergin ortamlar korkutur, gülerim ve dalgaya vururum.

Öyle yapsak ya, gülsek, sallamasak..

Çok da zamanımız yok zaten. 

Bilmem ki öyle de halı altına süpürmek mi olur, herşeyi yaşamak belki de daha iyidir, belki de dışarıda bu kadar savunmasız hissetmemin sebebi budur, 

belki de dürüstlük dediğin bu değildir. Kızgınlığı, kırgınlığı hep saklamak...

Ne bileyim. 

 Beni öptü.

İlk kez 

 Bi rüya gördüm

"Gitmeyin ne olur,

Zaten şurda ne kadarız"

 ‘Hemen herşeyi düzeltmek gerekmez.’ 

dedi.

Hemen herşeyi düzeltmek isterdim.

 Yalnızca içimden geleni yapmak isterdim.

Ne kadar zor olsa da içimden gelen yormaz da dışardan gelen yorar. 

Galiba buradaki kimseyi tam sevemedim

Ya da sevmişken öyle tavırlara maruz kaldım ki hayal kırıklığı yaşadım

Bunlar öyle kötü davranışlar falan değil

Sadece umursanmadığını ve sevilmediğini hissetmek gibi

Belki dünyada en zor şey sevilmemek

Sonra eve geldim.

Annemin yemenisini gördüm kanepede

Tüm bunları unutmaya karar verdim

Çok şükür

Umrunda değil, biliyorum.

 

Biliyorum yüzyüze geldiğimiz o gün, "sen de böyle demiştin hhahaha" deyip tüm bu zamanları kahkahalara boğacağız.
Şimdilik bu görünmez kucaklaşma anını iple çekiyorum.

 Dikenlerini göstermeye devam et

GİTMEYECEĞİZ

 Güzel bir sohbete ihtiyacım var,

 bi tokat gibi kendime getirecek, 

ama sakin bi sohbet

Bataklıkta gibiyim. 

Tertemiz bi su gibi sohbet. 

Çamurları görmezden gelip, bir temiz limanda oturur gibi...

Ve işte

Öylece üstünden geçip gittim bazı cümlelerin.

12 Eylül 2020

Bugün bir koloni üyesi daha yuvadan uçtu 

 12 Eylül 03:00

Keyifli bir sohbet

Yürüdüm yürüdüm yürüdüm

Şehir çok kalabalıktı

Yolun kenarındayken çokça araba geçti, ışıkları gözümü kamaştırdı

Sonra yürüdüm yürüdüm

İnsanlar geçip gittiler yanımdan

Kimi koşuyordu

Kimi sohbet ediyordu yanındakiyle, kulaklığımın ardından duyuyordum.

Telefonumu elime aldım, internet paketi iptali için mesaj attım operatöre.

Yürüdüm yürüdüm yürüdüm

Çocuklar geçti yanımdan baban geliyo annecim dedi annesi çocuğun.

Ben de dökülen yapraklara basma yarışı yaptım kendim sonra.

Varmak üzereydim artık

Yol bitiyordu 

O zaman bi hüzün kapladı içimi

Bu kalabalık sokakta bi başıma olduğumu farkettim.

Bu beni mutlu hissettiriyordu başlarda 

Yolun sonuna doğru farkettim ki

Kimse benimle yürümek istememiş 

Yürümek değil, hiç kimse merak edip ‘merhaba’ da dememiş.

‘Merhaba’ demeyen insanlar kızgın değilim.

Şehir kalabalık

Herkes kendi yaşamında akıp gidiyor

Ben de 

Kendi yaşamımda

Akıp gidiyorum

‘Halbuki.’

Ne kadar dramatik bi laf

‘Neredeyse’ de öyle.

 Magazinsel olayı olan arkadaşlarınızın -çoğunun- sizin hayatınız yokmuşcasına başrolü oynayıp tüm muhabbetleri kendi olayları üzerinden yürütmesi..

Yorucu 

 ‘Karanlık çökmüş insanların üzerinde, 

Parıldayan bir gökyüzü..

Yıldızlar seyrediyor.

Gece, gündüz...’ 

 ‘Yıldızlara bakıp fısıldadım.’

 İsterdim ki gönlü ferah olsun

Nefes aldığını hissetsin

Huzurlu olsun içi

Düşünüp durmasın elinde olmayan sebepleri ve değiştiremeyeceği gerçeklikleri

Sadece yaşasın

Dümdüz yaşasın ve hayattan keyif alsın

Kahkahalar patlatsın dolu dolu gülsün 

İsterdim ki yanlış anlamalara fırsat vermesin

Çabalardan rahatsız olduğunu söyledi ama

Aslında içten içe biliyor olduğunu umut ediyorum;

Asıl hedefin çabamızı görmesi değil, onu kendine getirmek olduğunu..

Sert sözleriyle, bizi kendinden uzaklaştırmaya çalışıyor fakat

Cümleleri yardım çığlıkları gibi geliyor.

İsterdim ki

Gözlerim dolu dolu bu yazıyı yazmayayım,

Bunun yerine 

Dış kapıyı açtığımda yüzünü göreyim.

Darılmayalım, 

Birbirimize tutunalım.

Salça yaparken, "çok yorulduk, ben Bi çay koyayım" demiş.

Mutfağa gitmiş ve kalp krizi. Sonra yanındakilerden Bi feryat.
Ve bitti.
Bi kaç gündür içime oturan bir yumru oldu bu kadının hikayesi..niye bu kadar etkilendim bilmiyorum...
kışa çıkacağına olan umudundan mı, hayatının son gününde salça yapmasından mı, hepimizin hergün önemsizce yaptığı "Bi çay koyma" anında dünyaya vedasından mı bilmem.

 Asla doktora yapmayacağım (inşallah)

Eğer azıcık bile meyledersem; şuan sabahın erken saatinde kalkıp Eskişehir’e seyahat edip ordan oraya koşturmaktan bitap düşmüş, harika gitmeyen her şey için canı sıkılmış, ayakları sızlayan, çok susamış beni hatırlamak için buraya not düşüyorum.

Asla doktora yapmayacağım 

 ‘Bir gün bileceğim

Ne kadar uzağa gideceğim.’

Hissi tecrübelerim ne zaman iç daralması duygusundan kıpır kıpır olma levelına geçecek acaba

Bugünlerde çok ağlayan bi tip oldum.

Asıl sorun bu gerçekleşirken zaman ve mekan seçemiyor oluşum.

Bıktım artık

Ağlayabilirim.

En çok iyi ki!

Keşke konuşabilseydik

Keşke birbirimizi anlayabilseydik

Bi ferahlama
Bambaşka bir hayat
Çok susamışsın da kana kana içiyormuşsun gibi bi his
Her şeyi bırakıp başka bir dünyaya açılmak
Başka yollarda yürümek
Başka gökyüzüne bakmak
Taptaze bi neşe istiyorum

Zorlanıyorum
Ağaçtan erken mi düştüm,
Sanki içim daha olmadan çürümüş gibi
Sanki sevinçle daldan koparken
Düşer düşmez biri üstüme basıp geçmiş gibi
Guzel bakmayı unuttum mu
Guzel bakayım,
Bulut var
Pürüzsüz gökyüzü var
Agsçlar
Ve hayattayım
Hala yapcak bişeyler var
İnsanı ancak kendi teselli eder
Kendi kendime kalmak istiyorum.
Sadece kendi kendime

Bu dönüm..
Güzel geçecek mi?

Rüyamda koloniyi gördüm
Bi rüya ne kadar güzel olabilirse o kadar güzeldi.

Saatten ses geliyor
Tık tık tık tık..
Zaman akıyor
Çok halsizim
Zaman akıyor, öylece duruyorum
Öylece durmak istiyorum
İçimde zaman akmazken, dışarıdaki dünyaya ayak uydurmak zorundayım
Zaman bu an dursa

‘Yarın ölsem üzülmem gibi.’
dedi.
Yaş gününde.

Teşekkür etmek ve mahcubiyetimi yazmak için yeniden buradaydım ama
Benden başka burda olanlar da varmış.
Bu gözlerimden yaşlar akmasına neden oldu.
Şöyle yazacaktım;
Sevgili Dost
Sizlerin de dertleri olduğunu biliyorum
Benden daha ağır yükleri sırtlanmış olduğunu görüyorum
Ama hep kendi sıkıntılarımı anlatmak konusunda bencil davranıyorum.
Tutunacak başka dalım olmadığı için
Ordan küçük ve basit görünebilir
Belki de öyledir.
Özür dilerim, büyütüp durduğum ve yalnız başıma başa çıkamadığım için

Şimdi güzel bi yumruk atmak isterdim. Ona.

Şimdi sallanıyor olmak isterdim. Orada.

Yaşamak
Bu kelime derin bi nefes almama neden oluyor.
Sanırım ben de bi deli olmayı isterdim.
Bi sonraki adımda mutlu olacağımı zannetmiştim
Bi gün mutlu olacağımı zannetmiştim.
Az önce parka gelirken birileri benden on saniye önce girdi kapıdan
Halbuki ben dünden beri bu anın hayalini kurmuştum
Yalnız salıncakta kulağımda güzel bi melodiyle oturmayı.
O sıra ağlamak istedim fakat yine adım atıp insanları umursamıyormuş gibi yaparak salıncağa oturdum.
Bugün mutlu olacağımı zannetmiştim.
Olanlara rağmen hayalimi değiştirmemem mi sorun?
Gerçekten zar zor yaşıyorum.
Hayat bana gülümsüyor mu?
Görmek istiyorum.
Ben de gecenin karanlığında yalnız başıma üzgün bi şekilde bi parkta oturmak istemiyorum.

Kalkasım yok, Çıkasım, gidesim, görüşesim, konuşasım, durasım, gülesim, ağlayasım...

Birinin her zaman senin yanında olduğunu bilmek rahatlatıcı
dedi.

‘Acılı ve sancılı anlar..
Derin pişmanlık duyduğun anlar..
Başkalarını incittiğin, incindiğin anlar..
Terk edildiğin ana dair anılar..
Böyle anıları kalbinin bir köşesine gömüp yaşarsan;
Daha güçlü, daha azimli, daha dayanıklı olabilirsin.
Mutluluğu da ancak bu şekilde elde edebilirsin.’

Son kez deneyeceğim

-Ben hata yaparsam, bana yardım eder misin?
-Evet

Birisine ‘bana bi çay koyar mısın?’ dedi.
Hiç birine bana çay koyar mısın? dedim mi diye düşündüm.

Ne gerek var?
Dünyanın en zor sorusu olabilir.

Yazdım durdum yazdım sildim.
düşüncelerimin değişkenliğinden, söylemek istediğim sözcüklerden de emin olamıyorum.
yalnızca yaşamak, zaman, gündüz gece, düşünceler düşünceler düşünceler,
benim dışımda olup bitenler, içimde olanlar,
insanlar..
çok garip.
evet yaşamak çok garip.
hem içindeymişim gibi olup biten herşeyin,
hem de hiç varolmamışım gibi
denizin kıyısından geçip gidiyormuşum gibi.
yalnızlık mı bu? Hayır çok arkadaşım var!
Peki ya bi dönemlik bunalım,
herşey de iyi gidiyor bu sıralar.
tarif edemiyorum kelimelerle.
tarif edemiyorum içimdeki boşluğu.
anlık duygu değişimlerini.
tarifsiz zaman içinde
tarifsiz günleri yaşamak garip.
yaşamak.
garip
Yeniden silmeden önce bu yazıyı öylesine paylaşıyorum.

Gerçekten yoruldum

Asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla asla her şey harika olmuyor.

herkesle herşey hakkında sürekli konuşuyor
çok gülüyor aralıksız
en çok o eğleniyor
durmadan koşuyor koşuyor
hiç soluklanmıyor
sevmedigi yemekleri bile iştahla yiyiyor
bütün çayları o içiyor
asla yorulmuyor ağlamıyor
hiçbişeyden rahatsız olmuyor
her şeyle ilgileniyor herkese yetişiyor
başdöndürücü bir şekilde hareket ediyor
bir saniye bile durmuyor
kırık bir aynası var
ara ara karşısına çıkıyor
o zaman tutup ters çeviriyor
eşyaların arasına karıstırıveriyor

Burda bırakmak istiyorum

Canın yanarsa nasıl canım yanar öğrendim.

Göğsümün içine koca bi taş nasıl yerleşiyormuş bir anda, 

Öğrendim. 

Canımın içisin. 

Aah ah


Yıllar geçiyor
Bi şeyler değişsin isterdim
Ben,
Değişeyim isterdim

Bu böyle gidecek

Özünde bi yerlerde ışık var, biliyorum.
Ama ben sürekli kabuğa çarpıyorum.
Başım döndü.
İyi değilim.

"Sen çok güçlü bi kadınsın" dedi.

Güçlü dedi.
Kadın dedi.

İlerlemiyorum
Sadece zaman geçiyor

Hayatta ilerlemek her aşamada zor

Konuşabilseydim

Dünkü bazı anıları hafızamdan silebilsem keşke

Rüyamda birisi bana
Nasılsın, fiziksel değil de  mental olarak,
Sorunun var mı? dedi
Sorunum çok önemsemek diye cevapladım

Üzerinde bıkkınlık, yılgınlık var gibi
dedi.

İnsanların fırsat ya da şans olarak gördüğü şeyler beni geriyor
Yeni bir başlangıç
Yeni insanlar tanımak
Belki çok güzel şeyler olacak ama
Kötü sonuçları düşünmekten hayal kuramıyorum
O başlangıca kadar ki süreç tüm hevesimi kaçırıyor
Güzel şeyler genelde pat diye olmuyor
Her zaman düşünmek ve düşünmek ve düşünmek gerekiyor
Ve bu beni çokça yıpratıyor

İş
Belediye
İnsanlara karşı tutum ve tavır
İnsanların sana karşı tutum ve tavırları
Kolonide herkes iyi mi?
Okul
Bitecek mi?
Hoca beğeniyor mu?
O cümlenin kaynağını nerden bulacağım?
Aile
Ne yapacak?
Evlilik
Belirsizlik
Görüşmek

zamanin böyle hizli akması beni korkutuyor
her şeye geç kalmış hissi
bi seyler yanlış
ve ben bu yanlısı düzeltemiyorum
öyle büyük bi çaresizlik
işe yaramazlık
kendini bile unutmuş
güvenini yitirmiş biriyim ben
kaybolmuş biri

5 yıl önce bugün.

İnsan ilişkilerinde
Evde
İşte
Okulda
Her şey için
Her şey için
Her şey için çaba göstermekten bıktım

6 sene öncesine gidebilmek için neler vermezdim

Şimdiye kadar en önemsiz sorundan (senin kafandaysa artık büyüktür),
en büyük meselelere kadar birlikte yürüdük.şimdi de öyle olmasını diliyorum.
anlatmazsan bilemeyiz.
kendim halledebilirim diyosan,
evet çözebilirsin ama hepimiz daha çok üzülürüz ve süreç uzar.

Gerçekten uzak olmaktan korkuyorum.

Bana ağır gelebilirmiş ama... Bu 3 kelime alelacele amadan öncesine yerleştirilecek kadar basit değil. Basit değil.

Çok fazla oyalanmadan göçüp gidenler o kadar şanslı ki...
bende çok önceden gitmiş olsaydım...

KENDİ KENDİME

yok ama o kadar da yapmamıştır,
 ama her insan yanılır,
 sorun çıkmasın olsun.

Demekten BIKTIM.

"Ruhumun kederinden
Gözlerim yaşla doldu
Inliyorum derinden
Bana bilmem ne oldu

En candan arkadaşım
Ruhumu saran gece
Ben kime bağlanmışım. "

Mutlak huzur bulacağına umut etmeni istiyorum
Hayır
Mutlak huzuru hissetmeni diliyorum

Evet, içimde zar zor dizginlediğim biri var.
Bir gün herşeyi yakıp yıkmasından korkarım.

Napıyorsun dedi
İçimde öyle sert bi rüzgar esti ki
Yüreğimden çıkıp suratına çarpsın istedim o an
Sonra vazgeçtim yine.
Hep vazgeçiyorum
Çıkmaz sokağımı derinleştirmekten başka işe yaramaz

Mutlak Bi huzuru asla bulamayacağıma inandım

Mutlak Bi huzuru asla bulamayacağıma inandım

Mutlak Bi huzuru asla bulamayacağıma inandım

Mutlak Bi huzuru asla bulamayacağım inandım

Mutlak Bi huzuru asla bulamayacağım inandım

İçime bağırdım, bağırdım
Sustum
Zaten susmuştum
çok önce.

 demir kadar soğuk olsaydım
Demir olsaydım demir
Büsbütün

Demir insanın tenine saplanırsa çok acıtır.

Çok önemi yok ama bende kırılıyorum.

Kırıyorum.
En değerlileri bile
Sonra kafamı kırıp atmak istiyorum

Hafifçe esen rüzgar
Yabani çimlerin ve çiçeklerin dalgalanışı
Böyle toprağa uzanmayalı uzun zaman olmuştu
Gözlerimi kapadım.
Güneş göz kapaklarıma değiyor, hissediyorum.
Kuşların cıvıltılarının duyuyorum
Her şeyi bi kenara bırakıp
Böylece burda yaşamayı istiyorum
Bu anın sonsuza kadar sürmesini diliyorum

konuşulacak çok şey varken susmak

susulacak çok şey varken konuşmak

işte bütün yaptığım

Dost acı söyledi.

Gerek yoktu.
Dinleyen de her şeyin farkındaydı.

‘Onlar normal arkadaş gibi kalıyolar.’ dedi.

‘Unutmak kolay derler
Tamamen saçmalık.’

‘Biriyle ilk tanıştığın zamanı hatırlarsan o kişiyle ilişkin uzun sürer.’

‘-Yüzde bir
Olası mıdır yoksa boş umut mu?
-Yüzde birim var diye düşünürsen olası olur
Anca yüzde birim var diye düşünürsen boş umut.’

Böyle rahatsız edici durumların içinde kalmaya ne kadar daha devam edeceğim?

‘Hatırlayamadığım bir zamanın parçası mısın?’

kızgınlık,küskünlük degil bu
bu gönül kırgınlığı

‘Üzüldüğüm zamanlarda şehirdeki en yüksek noktaya giderim
Aşağıya bakmak terapi gibi.
Astronotlar da dünyaya uzaktan baktıklarında
yeni bir bakış açısı kazanıyorlarmış
Bütün endişeleri önemsiz görünüyormuş.’

‘Tek bir kelime bile insanın hayata devam etmesini sağlayabilir ya.’
dedi.

İkili ilişkilerde karşılıklı adım olmazsa,
Biri diğerine kadar yürür yürür
Ve sonunda yanından geçip gider.

Şunu da söylemeliyim ki ;
Bazı kararların geri dönüşü yok.
Ama,
"... Gerçekleşmesi gereken her şey olacak, olmayacak şeyler olmayacak"

Bi gün
biz gidicez

Burada
neye kime yazıldığını
Bizden başka kimsenin bilmediği
Bu yazılar
Kalacak

Biz gidicez

Dün whatsapp’da paylaştığım fotoğraf hakkında...
Tomurcuklanmaya çalışan bi ağacın fotoğrafını koymuştum
Neredeys yazdım üzerine
Neredeyse çiçeklenecekti çünkü
Çok az kalmıştı
Çok sabretmiş, uzun zaman beklemiş,
Ama aniden gelen beklenmedik soğuk onu vurmuştu
Çok yaklaşmıştı.
Üzüldüm onun için
Akşama bi arkadaşım sordu bu ne diye
Neredeyse çiçeklenecek bir ağaç dedim
Soğuktan solar ama çiçeği iyi ki açmamış dedi.
.
.
Ben durduğum yerde kışa ve soğuğa sayıp söverken..
Değiştiremeyeceğim gerçeklikler için dünyaya küserken..
O da aynı şeye bakıp böyle söyledi
Sonra yaşamına umutla devam etti.
.
.
Keşke,
.
.

‘Ben bir kayayım
Durma parçala beni.
Ben bir milim bile oynamayacak bir kayayım.
Durma döv beni.
Ben taş gibi sağlam kayayım.
Durma beni karanlıkta bırak
Ben tek başına parlayabilecek bir kayayım.
Parçalanmam.
Küle dönmem.
Çürümem.
Hayatta kalırım.
Çünkü ben,
Elmasım.’

kendine yüklenme,
Zaten bu yola omuzlardaki yükü hafifletmek icin girmedik mi?

Eğer uzun bi yolda sırtında yükün varsa
küçük bile olsa
O gittikçe ağırlaşır...
Taşımak zorlaşır.
Ayaklarına yerdeki minik taşlar bile kaya gibi gelmeye başlar.

Ama
Yanında muhabbet edebildiğin biri varsa bu yolda,
ve Aldıysa yükünden bi iki parça birşey.

En önemlisi
Gülebiliyorsanız,
dikenlerin içinden geçerken,

Ozaman dikenlerin aralarında saklı gülleri görebilirsiniz
kokularını duyabilirsiniz

Ozaman yolun nasıl bittiğini anlamazsın..

Bu dikenli yolda gül kokusunu duymanı dilerim.
Duymayı dilerim

Yerdeki o minik taşları elimden gelirse ötelerim, gelmezse üzerlerinden atlayabiliriz
Belki de uçarız,
Bitane siyah pelerin dikip

Ama biliyorum
Engeller olur,
belki de minik taşlardan kaçar
dev kayalara toslarız.
Olsun,

• Olsun.

Güzel beyaz bulutlar orada
Sen bakarsan görürsün
Bakmazsan görmezsin.

Saat gece 3tü.
Kalktım saçlarımı hatır hutur taradım
Yattım

Gözlerinin önündeki buğu,

Helikopter ağacından düşen minik pervaneye gülümsemene engel olmasın. 

Işıl ışıl güneşi görünce 

Göğsündeki sisi unut,
Bırak yüreğine dolsun ışık
İçindeki zifiriyi dağıtsın

Yemyeşil çimlerin kokusu
Bırak döndürsün başını
Bırak kendini
bi anlık
Dünya güzelmiş de,
Çirkinlikleri unut.
Çim kokusu, yaprak sesleri, mavi gökyüzü, yere düşen helikopter yaprağı
Asla çirkin değil.
Çirkinlikleri unut.

Boyumu aşan yerdeyim,

Arada boğulur gibi oluyorum
hala iyiyim ama korkuyorum
Burası benlik değilken nasıl da kulaç attım hızlı hızlı
Nasıl bu kadar açıldım.

gündüz mavi
gece yakamozlu o bildiğim pırıl pırıl suyun
bilmediğim derinlikleri varmış.

Soğukmuş. Karanlıkmış.
Kulaç atmak gittikçe zorlaşıyormuş
Yoruluyormuş insan
Gece yakamozların altı sessiz ve kimsesizmiş.

Su hakkında çok az şey biliyormuşum.

Bitmiyormuş
Öyle kolay değilmiş
Ben
Ne desem
Nasıl..
Boğazım
Düğüm
Çöz  e  mem
Karardı
Neden

Neden

Sustum
Büyük bir çan
kafa tasıma
Dan dan dan
Çatlamıyor çatlasa
Sustum
tıkandı
Neden

Bu şimdi
Ya sonra
Ya hep hep..
Ben
Ne
Desem

Bugün güzel haber var
Koloni yeniden teyze oluyor!

Bazen bocalıyorum,
Saçmalıyorum
Bazen kötü davranıyorum.
Her insan öyle değil mi?
saçma sapan davranır zaman zaman..
Ben öyle bir anda gemileri yakanlardan değilim olamıyorum,
Ufak Bi alevden sonra söner durulurum, çiçek açan günleri düşünürüm, güzel anları.. Kendi kendimi söndürürüm
Zaten sonsuza kadar ateş püskürmenin ne anlamı var.

Birine nefret duymak benim içimi kirletir,
Kin beslemek beni öldürür,
Biriyle yarışmak beni yorar,
Hüsnü zan asıl kendim için önemlidir.
İnsan hep kendine bakmalı,
O kadar çok bakmalı ki,
Kendiyle uğraşıp dururken unutsun çevresini,
Acıtan sözleri, kırıp döken davranışları...
Bunlardan çevre sorumlu,
Benden ise sadece ben,
Başkasına eleştiri kondurmadan
Yargılamadan,
Hep kendime baksam...
İnanıyorum, ozaman dünya güzelleşecek
İnanıyorum ozaman kalplerimiz beyaz pamuk yumakları gibi hafif ve yumuşak olacak..
İnanıyorum

Bugünlerde tam Güzin Abla modundayım :)
Kiminin giriş kiminin gelişmesinde onlaynım
Hadi inşallah güzel sonuçlara :)
Ben mi?
İş görüşmesine gidiyorum haha :)

Bugün;
Bi rüya gördüm.
Rüyamda birini gördüm, sonra uyandım.
Uzun yollar gittim.
Konuşacak cümle bulamadığım yerlerde oturdum.
Bana eşlik eden babam için üzüldüm.
Gülümsedim.
Sonra fotoğraf çekip instangrama yükledim, gelen yorumları cevapladım, emojiler kullandım.
Dışarda dondurma yedim.
Arkadaşımı gördüm, sohbet ettim.
Düzgün beslenmeye karar verdiğim halde karışık şeyler yedim.
Bi başka arkadaşımı buluşmak için baskıladım.
Evde dondurma yedim.
Bana sorulanları cevapladım, üzülmemem için konuyu geçiştirme çabalarını anlamamış gibi yaptım.
Bi resim ile müteşekkir hissettim.
Yorgunum, bugün yapmak istemiyorum dedim ama yemeği yapmaya yardım ettim.
Makineyi boşaltırken bardak kırdım, toplarken tüm günüm için ağlamak istedim ama annem üzülmesin diye ağlamadım.
Bi dostumun ferahlama haberini duydum, mutlu oldum.
4 başka dizi izledim,
Bi adamın koşuşuna gözlerim doldu.
Son bölüme atladım bi dizide, arada olanları merak etmedim.
Sürahide su olmadığını görünce sinir oldum.
Doldurayım dedim şişenin de boş olduğunu gördüm.
Canım istemediği halde dişlerimi fırçaladım.
İnternette dolaştım, sayfaları yeniledim durdum.
Bi arkadaşıma gönül işleri konusunda tavsiye verdim, günümün nası geçiyor olduğu önemli olmadan başrolün yardımcısı görevini üstlendim.
Sabah annem uğraşmasın diye bulaşık yıkadım.

Böyle bir gün.
Uzun bir gün.
Çabalama ile dolu.
Belki de dizideki gibi arada yaşanacak olayları merak etmiyorum.
Kenara çekilmek istiyorum.
Mutsuz ya da üzgün hissetmiyorum ama
Bugünün hemen bitmesini istiyorum.
Ve yarının da
Ve diğer günün de

Birisi hakkında hayal kırıklığına uğradım

‘Just one thing.’

az önce buraya içimi dökmüstüm
sildim

Bazı yanlışlar yapıyorum

Sabahtan beri şu replik kulağımda dönüp duruyor, unutamıyorum
‘Hayattayken bile öylesine yalnızdı ki
Onu bu halde bırakamazdım.’

Ben de mutlu olmak istiyorum

Bulutlu bir gündüz vakti tam sana doğru bi güneş ışıldar ya bulutların içinden,

Onun gibi

Yolda yürürken bir anda güzel Bi müziğe rastlarsın ya, takılır gidersin bir anlık.. 

Uzun Bi yolculukta yemyeşil Bi mola yerinde durursun ya, oksijeni booolca çeker içine ohh dersin

Hani Bi kış günü için üşümüşken 

Bi çay koyarlar da önüne 

boğazından sıcacık geçerken tüm vucudunu ısıtır ya yavaş yavaş.. 

Onun gibi. 

Bi şekilde akarken günler, 

zaten elim kavuşabilmek için hep o yöne uzanır, 

İşte el ele oldugumuz bu kısa zamanlarda

 bi güneş ışıldar, 

Bi müzik çalar arka fonda, 

Bi nefes alırım derince-ohh- 

ve içim ısınır... 

Hangi gelin, masasına gelen arkadaşlarına
‘Gidin ama 10 dk sonra yine gelin.’ der ki! :)
Mutlu gün 11.01.2020
Koloninin bir üyesi daha gelin oldu

Düştüğün o derin kuyudan
Seni çıkarmak isterdim.
Ben elimi uzatırken
Sen karanlıklarla konuşuyorsun.
Başını kaldırmıyorsun bile

Böyledir;
kaçtığına yakalanır,
korktuğunla yüzleşirsin.
uzandığını tutamaz,
tutmaman gerekeni bırakamazsın.
böyledir
herne değilse odur.

fakat bazen de böyle degil öyledir.
mümkündür,
her güzel sey mümkündür.

‘Aradığın bir şeyi bulmak için harcadığın çaba seni daha mutlu etmiyor mu?
Hazine avı gibi bir şey.’

Sözcüklerin ardındakini anlamadı
Kolay yolu seçti.

çevren bile senden bıkmış
dinlemekten yorulmuş
bişey söylediğinde bütün bu tekrardan usanmıs fakat cevap vermese de olmayacak olduğundan sebep kurulmuş
bir iki sığ cümle
teselli değil, vazgeçiş

Bazı şeylerin 

Düşündüklerimden bambaşka olduğumu farkettiğimde

Büyük hayal kırıklığı yaşıyorum

Ve 

Bugünlerde bunu çok kere farkediyorum

yaptığın hatalar birikir birikir birikir
ya hersey bi zamanlama hatasından ibaretse
yaşadığım için minnet duyuyorum
demek istediğim
boşver artık konuşmak ya da susmak
bi farki oldunu sanmiyorum

Delirmek böyle bişey olmalı

Çok yaklaştıysan tutman gerekir
ya ellerimle tutabiliyor ama kalbimle tutamiyorsam..