Kar yağsa

Ben de hayatım pespembe olsun istiyorum

Ama O hep güneşe döner

Yollar ve yerler ayrı gibi gözükse de
Uyandığımız sabah
Aynı sabah
Gördüğümüz gece aynı gece
Güneş aynı güneş..
Öyle işte...

İsmi ayçiçeği....

Hoooooffff
Canım çok sıkılıyo

17 Aralık 2019 koloni 3. kez teyze oldu :)

Ya bu deveyi güdeceğiz, ya da bu diyardan gideceğiz.

İlk kar :)

Bir anda sabah olmaz.

Yalnızca yaşayıp gidenler bunu nasıl başarıyor bilmek istiyorum.
Hayatın  gayesi; o dünyanın üzerine kurulu olduğu kağıt parçalarını kazanmak için beş gün 8-5 bi masanın önünde oturup sana bahşedilen  iki günde evini toparlamak üzerine mi kurulu gerçekten? Gün içinde gökyüzüne dokunamadan, güneşi hissedemeden.Sahi patronunun müsaadesiyle izin günlerinde sokaklarda dolaşabilirsin! Bunu içselleştirenler, hayır, öylece düşünmeden devam edenler nasıl başarıyor? İlkel (!) insanlar için göğü delen adamlar olduk belki ama yürüyen robotlardan farksızız.
Ben başaramıyorum. Nefes alamıyorum bu döngüde.
Dünyanın kurulu olduğu bu düzeni değiştiremeyeceğim., bi parçası olmak zorundayım değil mi?
Bi gün, daha gün ışımadan uyanıp işe giden ve akşam 8-9larda evine ulaşan bi dostum bana şöyle dedi: ‘Hayat anlamlı, fakat sen anlamlandıramıyorsun.’
Galiba öyle. Ben de hayatımı anlamlandırmak için gün ışımadan uyanmalı betonarme bi yapının içinde gerçekten sevmediğim insanlarla sırf işler yürüsün diye konuşmalı, bu proletarya olduğum dünyaya geri dönmeliyim!
Fakat  gerçekten aklı olan ve böyle yaşamayı becerebilenler, bana da armağan edin fikirlerinizi ki hayatta kalabileyim.

Üzüldüm.
Kalpten

‘Sana ulaşabilmek için
Uzun zamandır koşuyorum.’

Düşüncelerimle dünyayı değiştirmek isterdim
Ya da yalnızca kendi dünyamı.
İnsanların acı gibi gördüğü şeyler beni üzmezken
Şimdi ağlama sebebimi de anlatamam kimseye mesela.
Acınası bir hayat yaşıyorum değil mi?
Yalnız bir hayat
Koca dünyada bi başıma

Kahvaltı yaptığım halde
Sonradan gelen ve yemediğim poğaçaları çantama almam için
Gözlerimin içine baktılar.
27.11

5 sene önce siyah kaplı bi deftere
Gözlerimi kapatsam ve 5 sene sonrasına gitsem keşke yazmışım.
Gözümü açıp kapamışım ve 5 sene geçmiş.
Fakat hiç bişey değişmemiş ve ben hala aynı yerdeymişim.
Küçük küçük çırpınmış ana hedefe yüzmeyi becerememişim.
5 sene geçmiş ve ben hala farkedememişim,
Mutluluğun an’da olduğunu.
Korkuyorum.
5 senelik o süreçteki gibi
Bi hayatın böyle geçecek olmasından

Basit ve sade bi yaşam sürmek ne kadar zor
Görünüşte böyle bi hikayenin içindeyim ama
Ordan oraya savrulup duruyorum.
Yaparım, gelirim, hallederim
Herkes mutlu olsun yeter.
Ben arada herkesin işini gören
Önemsiz
Fakat bi sorun olduğunda herşeyin sorumlusu olan karakter olarak kalmaya devam edeceğim.
Merak ediyorum farkedilmiyo mu?
Benim de bi hayatımın olduğu..
Fakat hak veriyorum.
Hayatını kurmuş olanların
Benim hala debelenip durduğumu farketmemeleri normal.
Kendime sorumluluklar yükleyip biraz daha önemli biri olmaya çabalıyorum sadece
Yanlış anlaşılmasın
Tüm bunları bi otobüsü kaçırıp bi sonrakiyle gideceğim için yazıyorum
Bu da önemsiz bi sebep.

Bazen böyle olur.
Bitmez sandığın biter
Hep güvendiğin yabancı olur
Aslolan
Hep kendinsin
Sen ve düşüncelerin

Koleksiyonun sayısı bilinmeyen bilmem kaçıncı puluyum.
Evet değerliyim her pul kadar..
Ve de
değersizim.. 

her pul kadar..

Gürültü çıkmıyorsa,
Yıkılmamış mıdır?

Yüreğe işleyen kelimelerin kaybolması için kaç asır gerek?

Bilmem ki napardım,
Zamanı geri alabilsem..

Ben kimim?
Farklı insanların yanında başka davranan biri miyim?
Üç dakikalık görüşmelerde kendimi iyi göstermek için çabalayan
Gülümsemeye gayret eden sevimli olmak için uğraşan biri miyim?
Güzel kıyafetler giyip üç dakikada birilerinin beni beğenmeleri için uğraşan biri miyim?
Samimiyetten uzak, insanlara halini hatrını soran bir miyim?
Ben nefret ettikçe bitmiyor bu döngü

Bazen böyle oluyor
Ayakta kalmak için zor dayanıyorum
Yıkılıyorum
Yere çöküp ağlamak istiyorum
İnsanlardan hoşlanmıyorum

‘Hatırlamadığın şeyi özlemezsin diye düşündüm.’

Ben seni hep tanıyacağım ve seveceğim

‘Sevgili dost
İstediğin zaman lambayı söndür.
Ben senin karanlığını da tanır ve severim.’

Haksızlığa uğradım.

‘Ama bu dünyada hiçbir şey kalıcı değildir.mutluluk, bir kez geldikten hemen sonra azalır.biraz zaman geçince bitmeye yüz tutar.en sonunda da tükenir ve biz her zamanki ruh halimize döneriz.’

‘Bu çiçeğin adı acem borusu
Anlamı:
Dünya parçalansa ve yeryüzü yarılsa dahi,
yalnızca seni bekleyeceğim.’

Kokusunu merak ediyorum 

‘Ölmek istemediğin zaman ölme.
İyi bir insansın.
Dayan.
Bana bunları söyleyen birisi vardı.
Nefes almama yardım ediyordu.
Teşekkür ederim, yanımda olduğun için.’

‘Er ya da geç güneş doğacak
Sen gidiyorsun ve hayat devam edecek.
Ama dün ve yarın şimdi nasıl aynı olabilir?
Var olan birşey kaybolursa, olmayan birşey de belirebilir.
Dünya farklı olmalı.
Farklı olacak...’

Dünya hep aynı
Biz her an başka görüyoruz

Yapmamalıyım
Bunu yapmamalıyım.
Yapmamalıyım.

Sevgili dost,
Bugun kesin olarak şuna karar verdim ki
bağırıp çağırıp gerginlik yapan birinin,
Pürüz görmediği zamanlarda iyi olmasını değersiz buluyorum..

‘Hayat anlamlı da sen anlamlandıramıyorsun.’
Dedi.

Kendime döndüm derken 

Bi anda

Başka dertlerin peşinde, 

Karanlığa bıraktım gülüşleri. 

Huzur ne güzel şeydi

'öyle zamanlar vardır ki insan hayat ırmağının akış yönünü değiştiremez'

Bir an evvel vedalaşmak mı iyi?

Önceden herşey için sabretmeyi denerdim, 

yorulur, savaşır sabreder., hakkını verirdim..

Ama yanlış, 

Her ne olursa

Şöyle bir kenara bırakıp, hiç zaman kaybetmeden hem de

Hiç yorulmadan, üzülmeden 

Bırakıp gitmek en güzeli 

Bilerek hata yaptım. Bilerek, 

hem de kaçıncı kez.

Bilerek düğüm oldu hayatım,

şimdi dolanıp duruyorum karmaşanın içinde,

kah gülüp kah ağlayıp

Dönüp duruyorum.

Düğümün içinde.

'

yeni bir yaprak soğuk yagmur altında bile filizlenecek

bulutlar örtse bile yıldızlar çıkacak

beni görmezden gelsen de sorun degil,
sorun degil      '

'olaylar degiştirilemez
ama kalbin degiştirilebilir..'

"bir avuç kelime kıtaları birbirinden ayırır
 yer sarsıntısı gibi..

 uçurumlara köprü atan cümleler de vardır"

her neyse bu içinden çıkamıyorum

Az önce star adlı şarkıyı dinlerken bir yıldızın kaydığını gördüm
30 Eylül 2019 20:49

Dünya dönüyor
Zaman akıyor
Gece oluyor gündüz oluyor
Yıldızlar kayıyor
Nehirler akıyor
Yağmurlar yağıyor
Ağaçlar yapraklarını döküyor
Sonra tekrar yeşeriyor
Hava soğuyor
Ardından ısınıyor
İnsanlar yaşlanıyor
Hayatlar değişiyor
İyi ve kötü günler geçiyor
İnsanlar gülüyor ve ağlıyor
Dünya dönüyor
Zaman akıyor
Ben,
Duruyorum.

Bu
Asla içinden çıkılamaz durum
Hiç bişey değişmeyecek
Ne kadar çabalarsan çabala
Aynı döngünün içinde koşup duracaksın
Bu
Yaşamak zorunda olduğun hayat

‘Bir an geliyor ki
Var olduğum mekan vücudumdan daha da küçükmüş gibi hissettiriyor.
Sanki o mekana sığmak için vücudumu parçalara ayırıp
Bir araya getirmişim gibi çok fazla acıyor.’

Bir kere daha

Keşke birisi de bana
Çok çabaladın, çok az kaldı dese
Yoruldun ama değecek, sonunda hep mutlu olacağın günlere kavuşacaksın dese
Yapmak istemediğin şeyleri bi ceza gibi yapıp durdun, ama neredeyse başardın dese
Sadece çok az kaldığını söylese
Belki biraz umudum olurdu.

Kendi şikayetlerimden utandım.

Dünya döndükçe 

Bu bitmeyecek 

Biraz bıraksam kendimi, yıkılıverirmişim gibi.
Sıkı sıkı sıkıyorum dişlerimi.
Ha gayret.
Ha.
Gay
ret.
sonunda bişey beklemiyorum,
ileriye bakmıyorum.

HATA MI ETTİM?

‘Sen böyle olmaktan hoşlanıyorsun’ dedi.
Sonra bi an durdu,
Bakışlarım onu üzücü bi cümle kurmuş olduğu konusunda düşündürmüş olmalı ki;
‘Yani kendini toparlamaya çabalamıyorsun’ dedi,
‘Ben öyle değilim’ diye de ekledi.
Yine de üzüldüm.
Yakın olduğum birinin bile böyle düşünüyor olmasına
Üzüldüm.

Bazı insanlar iyi ki varlar!
Açıklama yapmaya gerek duymadığın insanlar
Fazla cümleye gerek duymadığın insanlar
Açıklama yapmak yorucu...
Bazı insanlar bazı insanlara şifa
Bazı insanlar bazı insanların hayatlarını kolaylaştırıyorsun
Bazen fiziksel bazen psikolojik
İki açı için de
Teşekkür ederim.
Çok çok comfortable!

Zamanı geri alabilsem
30 dakika kadar

Sorun değil sorun değil sorun değil

‘Gülünü senin için değerli yapan; ona harcadığın zaman.’

Gün boyu kapalı havanın ardından
Gökyüzüne baktım
Büyük dağların üzerinde güneş ışığını gördüm
Bi karar verdim
HAYATIMI GÜZEL YAŞAYACAĞIM

İnsanlar bana ne yaptığımı sorup duruyor
Yaşıyorum işte
Bu yeterli bir cevap değil mi
Aslında soru yersiz değil mi
Ne duymak istediklerine göre değişiyor gerekliliği

2-3kişilik liseyi yenice bitirmiş bi grup
Konuşuyorlar
Daha meslek seçiminin başındalar,
Onlar muhabbet etti
Ben

bi kendime kulak verdim, 

bi onlara... 

Omzumda yükler var
Bende hayat bayağ ilerledi,
Onlar baloya gidiyorlar, heyecanlılar, jilet gibi kıyafetleri çekmişler
Ben sabah 6 40 da uyanmışım, içimde pijamalarım... 
Zerre kadar giyinmeye hevesim olmamış.
Onların tazeliğini gördükçe
Sanki yüzümde bikaç kırışıklık çıktı
Gözlerimin altı çöktü iyice
Yüzüme yapışmış sarkık memur suratını hisseder oldum.
Şimdi Yerlerinde olmak istedğim.! Sarkık memur suratı...
Tüm gün bilgisayar başında beynimin uyuştugunu hissettim, olur ya öyle
çok yorgundum.
Karnımda bi çocuk olduğu gerçeği aklıma geldi.
Ne değişik şu hayat... 
Bende hayatın güzel evrelerindeyim aslında.
Biraz hayal kırıklığı var sadece
Ne yapacağını bilememe
Çalışıp çalışıp yorulup
Bi yere varamama
16 yaşında hayal ettiğim 'emeklerin karşılığı' ile şuan çok uzak noktalarda olmanın verdiği çaresizlik
Bundan 25 sene sonra da aynı şekilde olacağımın içten içe fısıldanması
Sonra gelen bi 'amaaan' sesi
Boşvermişlik.

Karnım aç onu doyurayım bari.
Son.

Sarpa sarıyor.
Görmezden geliyorum.

Rüzgar bazen şiddetli eser

Bugünlerde herkes bana oraya ne zaman geleceğimi soruyor :)

İçime attım.

ne çevremi
ne ailemi
ne arkadaşımi
ne de kendimi
kimseyi mutlu edemiyorum
sanki gözümü değdirdigim yer
karariyo
ne diyebilirim
üzülüyorum

‘Gözyaşı dökmeden ağlarım, kendim bile duymam, bağırırım
Feryatlarıma yoldaş olmuş susmalarım
Bulamazsan anlarım, ben görünürken kaybolanım
Çok bilinirken, gayb olanım’

iyi bi dilek değil

‘Hiç var olmamayı dilerdim.’

'insan sevdiği birini tükenmiş görmek istemez..'
                                                         orhan veli

‘Bazı balıklar aynı yerde kalabilir ama gün gelir giderler. Çünkü dış dünya çok büyüktür. Ama ben hiç gitmeyen, aynı yerde sonsuza kadar kalan balığım.’

Anlamadılar

"bu gece biraz konuşmak istiyorum... karanlıkla, yalnızlıkla, yanan fersiz mumumla ... ama asla seninle değil, seninle değil... yorgunum bir dağ yükü var omuzlarımda, hem üşüyorum, düşüyorum, deşiyorum tüm yaralarımı beni anla ...

derin bir hülyaya daldım daldığım , sandığım belki de yanıldığımdı .. beni anla ... anlaşılamayacak haldeyim zira...

Gerçekten ne için yaşıyorum?

korkuyorum

-Ee Nası gidiyo iş güç
-Ayrıldım işten ya
-Düşünüyo musun başlamayı
-Pek düşünmüyorum bakmıyorum ya
-Ha KPSS mi hazırlanacaksın
-Yok bizde çok zor atanmak ya
-Evlenmeyi düşünüyo musun o zaman ufukta bişeyler mi var
-Yoo onu da düşünmüyorum
Öyle dümdüz yaşıyorum.

‘
-Hayalin ne?
-Hayalim yok olmak
-Yok olduğunda herşey düzelecek mi
-O zaman hiç bişeyi çözmek zorunda kalmayacağım.’

Öyle ama rüzgar azıcık daha şiddetli eserse yıkılacağım sanki.

Azıcık daha... 

İnsanlar şımarmaya öyle alışmış ki, hep sen kendinden birşeyler vereceksin, hep iyilik yapacaksın, hep onların menfaatine yaşayacaksın.. Doyumsuz insanoğlu

‘İlerleyemeyen bir benmişim gibi’

Çok da tercih hakkımız yok zaten, önümüze geleni yaşayacağız.
Yaşayacağız, sonra da göçüp gideceğiz.
Kısa, kısacık...

"güzel yaşayan insanların iyi olması kolaydır"

Böyle bir yuva

Vücudumu ele geçiren bişey var
Bana yavaşla diyor. Zorla
Çok yavaşla
Bişeyler oluyor,
Sakince dinle..
Yavaşla bir rica değil, emir!
Ve ben
Öyle yavaşladım ki, elimi kıpırdatacak gücüm bile olmuyor bazen.
Öyle yorgunum ki...
Hayattaki başka herşey biraz daha silik görünmeye başladı şimdi

Şuana kadar koşturduğum hayatın bana bi ikramı mı bu?

Durmadan durmadan bi şeylerin peşinde koşarken şimdi beni etkisiz hale getiren bu şeyi seviyorum..

Bana tutunup, nefesime ortak olan bu şeyi...

Artan patlıcan yemeğini atmayalım diye saatlerce ağlıyorum, Dışardan geçen arabaların sesleri yüksek diye sinirleniyorum.. Alınan bi hediye güzel değil diye tüm geceyi mahfedip, gözlerim şişene kadar kendimi paralayabiliyorum..

biri sinir sistemimi kontrole aldı, ve random bi şekilde birsürü düğmeye basıyor, 

ben 3. Bi kişi olarak bedenimi ve ruhumu izliyorum, 

arada birleşip kendimize gelsek de, 

Şu aralar herkesin kafasına göre takıldığı çok oluyor. 

#değişikdeneyimler00

Bırakamamak benim sorunum.
Her zaman herşeyin sonuna kadar gitmek..
Her yolu denemek.
Eğer ben yapabiliyorken yapmazsam tüm suç benim olacakmış gibi.
Herşeyin sorumlusu ben olacakmışım gibi.
Üniversitede bi kere bile dersim varken uyuyakalmadım mesela
uyuyakalıp derse gitmemeye bile öncesinde karar vermiş olmalıyım.
Okul bittiğimde uzun süre o günün yaşamına uyamadım, güzel hatıralarımı ve o kişileri bırakamadım, vefa hala favori duygularımdan..
Bi iş için her yolu deniyor, hepsine yetişmeye çalışıyorum, sonuçta bambaşka bi yol çıkıyor, tüm çabalar boşa gidiyor.
Geleceğe dair bi kaygım varsa sürekli sürekli düşünüp bugünümü de hüsranla geçiriyorum, çoğu zaman hiç biri gerçekleşmiyor ama ben kurup durmaktan kendimi alıkoyamıyorum
Bi filmi, bi diziyi bi defa kafama taktıysam asla unutamıyorum, hala ve hala kalbimi titretebiliyor.
Yıpratıcı ve yorucu bir mücadele bu.
Çok kere ben herşeyi yapmış olsam da gene de olmadı.
Bunu çok defa deneyimlemiş olsam da hala oluruna bırakamıyorum
Çünkü eğer bırakırsam,
Gerçekten bir işe yaramayacak biri olacakmışım, bir hiç olacakmışım gibi

Yaşam sanki yürüdüğümüz değil durduğumuz anlar
Hedeflerimiz değil hedefe giderken bize katılanlar
Çok düşündüğümüz değil hiç bişey düşünmediğimiz anlar
Sıkı sıkı tuttuğumuz değil oluruna bıraktıklarımız
Koşarken farkettiklerimiz
Bi şehir değil şehrin içindekiler
Hayallerimiz değil hayal ettiğimiz anlar..
Ve yaşam
Benim için

Burnum akarken, hafif üşürken, gözlerim kapanmaya başlamasına rağmen;

Durduğum, düşünmediğim, oluruna bıraktığım, hayal ettiğim 

Bu an 

Ve 

Burası

Sabah olsun akşam olsun
Belirsizliklerim bitsin hayat net olsun
Sabah olsun akşam olsun
Kafamdaki karmaşalar son bulsun
Sabah olsun akşam olsun
Huzurla oturup gökyüzünü seyredeyim
Sabah olsun akşam olsun
Görmek istemediğim insanları görmeyip
Görmek istediklerimi göreyim
Sabah olsun akşam olsun
Sevdiğim o yere ulaşıp
Sonsuza kadar yaşayayım.

Bekliyorum
Zamanın akıp gitmesini.

'Bir hayat sıradanı kalbim'

 kalbinin bir hayat sıradani olmasi
 ne büyük lütufmuş

Kağıt toplayan abiyle selamlaştı.
Bir kez daha saygı duydum.

Yaşamak istememe neden oluyorlar..
Bin şükür

Bazı şeylere bir anda o kadar sinirleniyorum ki, o kadar.

Pek çok insandan hoşlanmıyorum

napıyorum burada dediğim de çok oluyor.

sonra ne olacak bilmiyorum.

öyle işte
başıma ne gelirse yaşıyorum.

herkes başına ne gelirse yaşıyor.

Harcanır mıyım?

kendini durmadan övüyor.
durmadan...
sadece sessizce oturup dinlerken bile
ağır ego kokusu altında yoruluyorum.

‘Artık ben oldum’cu insanlardan
Karşıdakine eğitimi için filan değil
Yalnızca insan olduğu için saygı duymaktan yoksun insanlardan
Samimi olmayan, buraların sahibi benim havasındaki insanlardan
Yeni tanıştığı kişilere yaşı daha küçük olsa bile ‘Sen’ diyerek hitap eden insanlardan
Hoşlanmıyorum.

Ne sevdim ne sevildim bu hayatta

Ah elimden bişey gelse ah.

‘Çok çalışınca rızık bizim olacak sanırız
Ama böyle değil
Buna karar verme pozisyonu bizim değil’

Gezmek insana her zaman iyi gelmez
Kafanın nerede olduğu önemlidir

2015,2016,2017,2018,2019....
4 yıldır buraya yazıyoruz. bu 5. yılımız.


bi yanımız hep burada.
sevinip bu pencereyi açıyoruz,
üzülüp yine bu pencereyi...

çünkü bu pencere bizim gökyüzümüze açılıyor.
bizim gökyüzümüze.

yankılanan sesi bu yeryüzünde seni anlayacak olanlar duyuyor.

burası;
o güzel samimi günlerin tozlarının olduğu
eski bi çatı katı odası.

nereye dokunsan anı, hatıra.

eğer ses geliyorsa bu çatı katından,
biliriz ki yine biri çatı penceresinden dalıp gitmiş yıldızlara.

birliktelik her zaman fiziksel değildir.
bazen aynı çatıda oturursun birbirinden çok uzaklarda.

Artık burnumda tütme evresini çoktan geçti.
Çok çok çok çok özledim.

Bu şehirdeyken
Son 7.5 senedir
Çok kere yaptığım gibi
Yine bunalmış olduğumda
Kendimi Kurşunlunun bahçesinde
Köşedeki bankta buldum.
Burası hala bana
Geçmişteki samimiyet dolu günleri hatırlatıyor.

Ben burada ne yapıyorum

Yeni bi hikaye.

22 nisan 2019
23:07
Doğu ekspresinde
Kars’tan Ankara’ya seyehat ediyorum

‘-Benden hoşlanmaya ne zaman başladın?
-Bilmem neden tahmin etmiyorsun?
Ne zaman senden hoşlanmaya başladığımı bilmiyorum.
İlkbahardan yaza,
yazdan sonbahara
Ve sonbahardan kışa kadar..
Mevsimlerin ne zaman değiştiğini biliyor musun?
Kışın tam olarak ne zaman bittiğini ve ilkbaharın başladığını biliyor musun?
Duygularımın tam olarak ne zaman büyümeye başladığını bilmiyorum.’

Zar zor dayanıyorum.

Dün köpekten korkup uzaklaşmıştım
Bugün kedi bir anda gelince yerimden kalkacak oldum
Yanımdakiler ‘Kediden de mi korkuyorsun’ dedi
‘Ani biçimde yaklaşan yabancı şeylerden hoşlanmıyorum’ dedim
Arkadaşım ‘Buna insan da dahil’ dedi.

Geçmişi değiştiremezsin.

Silemezsin.

Olduğu gibi

Kabul etnezsen geleceği değiştirebilirsin.

Olduğu gibi

Kabul edersen geleceği değiştirebilirsin.

Bazen tanıdıklarımı tanımadığımı farkediyorum
Nasıl olur da bunu söyleyebilir diye şaşırıyorum
Üzülüyorum

Temiz hava lazım bize.
betonların arasında kalplerimiz de grileşti.

Bi perşembe günü, bugün bitmiyor, demiştim, burada sıkıştı kaldı zaman
o perşembe geçeli aylar oldu.

Üzülüyorum bende.
Bazen ufak buruk bi sitem için bi geceyi kötü geçirecek kadar üzülüyorum işte.

Nefret ediyorum

Jeek sırf maç için geliyor fakat sen sırf beni görmek için gelmiyosun demek Sena

'gözün değil ,özün ağlamasıdır hüzün
 belirsiz bir bekleyişin sızısıdır hüzün'

‘Derin düşünene her yer mezardır.’

O zaman onu anlamamıştım.
Anlar gibi olmuştum sadece
Gözlerindeki ışık sönmüştü
Ben bi daha mutlu olamıycam demişti
O anki durum çözülebilir bişeydi
Benzer şeyleri biz de yaşamıştık
O zaman biz öyle hissetmemiştik.
Ama şimdi
Başka zamanlarda
Başka sebeplerle
Öyle hissettiğimiz anlar oldu
Demek herkesin bi zamanı var..

Şimdi belki bizimkiler de çözülebilir şeyler
Fakat artık çoktan,
Biz de tekrar mutlu olamıycaz gibi hissettik.

Şimdi O tekrar gerçekten, katıksız bi şekilde mutlu olabildi mi bilmiyorum
Ama bu his bi kere insanın içine girdi mi
Günlerce gülse de
Güzel zaman geçirse de
İçinden hiç çıkmaz
Mış
.
.

Kollarından bağlanmış gibi

-pişman mısın?

(Tek bir kelime yok. Ne evet ne hayır
Derin nefes alıyor.Sadece derin bir nefes.) 

'' Ben kimim söyle kayboldum.''

''Bir sabah çıksam kaybolsam
 dönmesem kalsam anılarda''

Bazen mutsuz olursun bazen mutlu..
Her zaman anlatıp rahatlanmaz, bazen susup rahatlatlanır.

Belki zaman içinde normal olarak arada olan bir hadiseydi ama anlamadığım bi şekilde bu defa çok etkiledi.
Her zaman orada olan, hep orada olduğunu bildiğim, alıştığım ve günlük yaşamımda önemli roldeki birinin artık orada olmayacağı ihtimalini düşünmeme sebep oldu.Çok ciddi bi sebeple mutsuz olma ihtimalini düşünmeme sebep oldu.
Korktum.

Allah'ım bize yardım et.

Ben artık birilerini memnun etmeye çalışıp, edemeyip surat asılan evreyi geçmek istiyorum. Yeterince yıprandım.

Kendimiyetersizhissetmekten bıktımbıktımbıktımbıktımbıktımbıktımbıktımbıktımbıktım. Yetersiz hissettirilmekten bıktımbıktımbıktımbıktım..
Hepinizçokiyisinizbizimkilerhepkötühepberbat..
Yetterbeyeterrryeterrryeterrryeteerrrrr

Kendime dönüp bakıyorum da benden de bi cacık olmaz deyip daha da kararıyorum.

Yıkılmadım ama yere meyilli duruyorum, italik gibi.

Her zaman tek insanoğlu.
Yapayalnız.

Eleştirilmek değil de,
25 yaşımda eleştiriye hala bu kadar savunmasız olmak koyuyor.

ÇevremiBenineşelendirmeyeçalışmadurumunasokmaktandolayıçoküzgünüm

Benim için de çoğu zaman insanlar
Belgeseldeki leoparlar gibi.
Hepsi aynı

Bugün için...
Gelecekte şişman olacağımı biliyorum
Şuan bile pişmanım.
Anlatmak için çok karmaşık

Hala
Bazı şeylerin geç olmasındansa
Hiç olmamasını tercih ediyorum.

Değilmiş. Bana göre değilmiş

Kollarından bağlanmış gibi...

"Seni nereye olduğunu bilmeden saatlerce yürüten o derdi kime nasıl anlatacaksın. "

Ama,
Sonra yeni bir yol tutmak yerine
Sabit kalmayı deneyebilirsin.



İkinci bir yolda ilkinden çok daha az sabrın ve güvenin kalmış olacak

Bi yolda ilerlerken büyük engelleri aştıysan, birşeylere canın acıyarak direndiysen ve kabullendiysen ve artık yeterince ilerideysen..
Yine de geri dönüş yolu dümdüz, unutma.

Bi volkan patlamadan önce, yeryüzünde sarsıntılara sebep olur. Korkunç gürültüler çıkarır, ve kaynamayla çıkan buharlar gittikçe artan bi basınç oluşturur.

Ve sonunda ateş parçaları yükselir. Eğer baca yüksekliğini geçemezse içine püskürür..

Eğer geçerse, 

Etrafına ateş saçar, yıkar ve geçer. 

Sonra

yüzyıllardır olduğu gibi dingin hayatına devam eder. Öylece devam eder... 

Düşündüğüm gibi değilmiş.
Öyle olmadı.

Zaman geçse de uykum gelse de uyusam

Birbirimizin günlük hayatında var oldukça
Aslında tüm yaşamında varlığımızı devam ettiriyoruz, anladım.
İstisnai olarak yıllar sonra görüştüğün insanla da sıcak bağın, konuşacak şeylerin olabilir ama
Birinci durumu daha sevimli buluyorum.
Şimdi meşguldür deyip aramadıkça, canını sıkmayım deyip anlatmadıkça uzaklaşıyoruz. Niyet kötü olmayabilir ama uzaklaşıyoruz.
Kilometrelerce uzakta bugün öğlen ne yesem diye sormak, yeni gelişen magazinsel olayları ilk onlarla paylaşmak, telefonda konuşurken ya da yazılan bi cümleyi okurken kahkalara boğulmak..şükür

Osmanlı'nın bölünüp Türkiye' nin kurulduğu zaman,

sınır dışı kalan türkler, 

hep türklerin bir gün gelip onları da kurtaracağını düşünürlermiş.

Türkiye'nin güneyinde kalan Türklerde 

 'birgün poyraz esecek'   

'poyraz esmedi'

 söylemleri bugüne kadar gelmiş. 

Ne hoş, ne ince bi sitem... 

Aslında sadece elimizin ayağımızın gözümüzün varlığı, yıllarca şükür sebebi olmaya yeter.

Eve gitmek istemiyorum
Dışarda da durmak istemiyorum
Şuan olmak istediğim bir yer yok

‘Keşke gölgesine razı bir fesleğen olsaydım.’

8yıldır hiç konuşmadığımız insanların 'bebişim nasılsın' la başlayıp samimi olduğunu düşünerek, aslında nasıl olduğumu zerre merak etmeyişi, zira hemen ardından şu fotomu çizer misin deyip fotolarını saniyede göndermeleri.. . Ne diyeyim. Ne diyip ne diyeceğimi.. Bende bilemiyorum...

Arkadaş ve akraba ilişkileri
İnsanlara söylediğim sözler
İnsanların söyledikleri
Kastettikleri
Kırılmalar
Akademik durumum
Okuldaki olaylar
Sessiz kaldığımda ‘acaba yanlış anlar mı ?’lar
Yarın ne yapacağım
Gelecek planlamaları
Hiçbiri
Hiçbirini düşünmek istemiyorum
Öylece oturmak istiyorum
Huzurlu olmak, rahatlamak istiyorum

Benim de canım sıkıldı
Hadi gel oturalım diyebileceğim kimse yok şuan

Bugün birisi bana
Seninleyken huzurlu oluyorum dedi.
Beni iyi tanımadığın için böyle hissediyorsun  diyemedim.

‘Bu uyanıkken bile rüya görenlerin hikayesi.’

'çok güzelsin kelebek
 yaklaşma bana ben gamlı karga
 ..'

içimde birikmiş okyanuslar var sanki
dinmeyecek yağmurlar

şimdi.biri nasilsin dese
sonsuza kadar yağarım
ama öylece ıssız sessiz

İçimde bir dünya var
Söylemek istediğim çok şey
Yalnızca cılız ve titrek bi kaç kelime dökülüyor dilimden
Anlaşılamamak ne zor
Anlatamamaksa daha da üzgün hissettiriyor

Acınası haldeyim

bir öyleyim bir böyle..

Yolda yürürken
Kulağında hüzünlü bi melodi varsa melankolik
Eğer neşeli bişeyler dinliyosan enerji dolu bi ruh haline bürünebiliyosun
Yol aynı yol
Gördüğün manzara aynı.
Öylesine bir oda yalnızsan bomboş hissettiriyor
Sevdiklerinleysen güzel anlara dönüşüyor.
Hayat da bence böyle..
Eğer baktığımız yönü değiştirirsek
Onu
Mutlu ya da hüzünlü bi yaşama dönüştürmek bizim elimizde.
Dayanılması zor olduğunda
Başka bi taraftan bakmaya çalış
Ya da yum gözünü
hiç bakma o tarafa
Ama gelecekte dönüp bakınca bu günlere
Mutsuz geçirmiş olma
Olmayalım
Öyle olmaktan korkuyorum

Şansı yaver gidenler ya da çok zeki olanların iş güç ya da para kazanmak gibi sorunları olmuyor.
Öyle mutlular
Akademik olarak hep zayıf gelmiş başka hayalleri olan insanlar da gün gün gezip tabak rengi konuşuyor.
Öyle mutlular
Bizim gibi ortada kalmışlar ise
İki tarafa da yetişemeyip
arada savrulup duranlar.
Hedeflerini iyi seçememiş,
Seçse de ulaşamayacak, çabalayamayacak kadar yorgun olanlar..
Biz de hep mutsuz olan tarafta olacağız sanırım.

Konuşmayın
Çok biliyor gibi
Yaşadıklarımızı anlıyor gibi
Verdiğimiz emekleri geçtim
Hala doğru düzgün şartlarda insan gibi çalışamadığımızı farkediyor gibi
Kolaymış gibi
Konuşmayın
Bilip bilmeden
Her şeye yorum yapma hakkını kendinizde bulmayın

Bir çok şey i kabullenebiliyorum. Oysa bazı insanlar öyle değil.
Elbisesinin dikişinde istediği gibi olmayan bir nokta için ortalığı yıkabilir. 

İstediklerini her zaman alır

Ben onları da kabullenirken, onlar benim kabullenişimi de kabullenmez

Bir gün koloniyi insanlara anlata anlata nazar edeceğimden korkuyorum :)

Bugün hafızlık çalışan bir kızla tanıştım
‘Zor değil mi?’ dedim
‘Zor ama dışarda insanlar yerine Kuranla meşgul olduğum için şükrediyorum’ dedi.
‘Bi hedefin var mı dedim.’
‘Hizmet olsun da ne olursa olsun,’ dedi.
‘Biliyorum Allah bi kapı açar.. Daha önce görev yaptım. Aldığım cüzi miktarın bile bereketi çoktu’dedi
Bizden başkaydı.
Bunları konuşurken huzurluydu.
Biz, yarının nasıl olacağını düşünmekten bugünü yaşayamayanlar..
Biz, tam teslimiyet hissinin verdiği huzura kavuşamayanlar..
Etkilendim
Ve
Üzüldüm
Yaşamıma..
Ben boş zamanımda dizimin sonraki bölümüne hızla geçerken
Mimarlık diye diye daha iyi bir işim olsun diye savaşıp dururken
İnsanlar ömrünü güzel şeylerle harcamakta.
Sonuçta hafızlığı bitirebilir veya bitiremez, ki inşallah bitirir
Ama bu genç yaşında böyle bir meşguliyette oluşu ve geleceğe dair güven duygusu beni etkiledi.
Şöyle hissettim
Allah bu kızla, bu kızın yolunu açacak.

Galiba başka bir hayat istiyorum

Of ya

bugün bi kere daha anladim
yalnızız
kimsenin beni de seni de yuzde yuz sevdiğini düsünmuyorum
inancim zayiflaya zayiflaya yok olmak uzere

Böyle zamanlarda kimse ile konuşmak istemem

Yaşamak çok zor çok zor çok zor çok zor

Bıktım artık

Hata mı ettim?

Gelecek hakkında düşünüp düşünüp durmaktan
Bugünü yaşayamayalar
Düşünmemek zor
Şükretmek için
Kaybolocaklarını mı farketmek gerek nimetlerin
Umutsuz umutsuz günler
Keşke iyimser spoilerlarımız olsa

canım çok sıkılıyor

ne hissetmem gerektiğini bile bilmiyorum

''Bir gün çok bunalırsan denizin dibinde
Yosunlara takılmış gibi soluksuz
Sakın unutma gökyüzüne bakmayı
Gökyüzü senindir,
Gökyüzü herkesindir.''

Nazım Hikmet

ne zaman yolumu bölsem zamana
hayat bana hep hızımı veriyorsa

bakıyorum da çok yol gidememisim
ama zaman da gecip gitmis
yolum zamanimdan az
bu
yavaş gidiyorum demektir

oysa ben durmadan koşuyorum

sonra biraz durup düşünunce farkettim
evet ben koşuyorum
koşuyorum ama
ayaklarım hareket etmiyor

ben sadece koşmayı düşünüyorum
ben sedece koşmaya calişiyorum
aklimda yuregimde tonlarca agirlikla
sadece koşmadan koşuyorum