1 Temmuz 2018 Pazar

Koştum koştum.

Hala koşuyorum.

Bilmiyorum nerede başladı bu yol..

Öyle bir koşu ki bu,
Ben yürüyorum sanıyorum ama döndüğümde arkamı, hızla koştuğumu görüyorum.
Öyle bi sirkülasyon ki bu,
Bi çok farklı insan girmiş girmiş çıkmış
Kimi var hala kimi yok.

Unutuyorum.
Günlük yaşamdaki küçük unutmalardan bahsetmiyorum
Böyle başka başka olaylar olmuş,
Onları çok dert etmişim bi zamanlar..
Ama şimdi unutmuşum.
Sadece unutmuşum.
Bu kadar kolay mı unutmak?
Yoksa bir lütuf mu bu?
Bilmiyorum.

Düşünüyorum bazen..
Düşünmek istemiyorum bazen..
Bu bir özet yazısı olacaksa,
Anafikrim ne olacak bilemiyorum hala.

İçimdeki boşluk..
Birini mi bekliyorum?
Yoksa hiç tamamlanmayacak mıyım?
Tamamlanmayacağım.
Böyle hissediyorum..

Hayat nefesini kesen anlar derler ya,

Hayat


Ne?

Ne yapıyorum?
Neler yaptım?

Geçmiş..
Gelecek..
Şu an.

Şu an,
Nefes aldım.


Geçmiş bazı fotoğraf kareleri gibi benim için..
Bir gün batımı kızıllığı,
Bir ağaç dalı belki sadece.

Düşünmeyi bırakmalıyım belki de..

Anlamlandırılamaz ifadelerle dolu içim,
Hayır hayat böyle.

Koşuyorum.
Nereye bilmiyorum.
Ve bu koşu ne zaman bitecek.
Bilmiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder