Yürümeyi severim çünkü düşünürüm.
Kulağımda sevdiğim bi melodiyle, ağır adımlarla yürürken düşünürüm.
Geçmişi ve de geleceği... Düşünürümki, şimdi böyle yürüyebildiğime göre O zaman bitti dediğimde bitmemiş mi yani?
Ya da şimdi neredeyim ve yarın nerde olacağım?
Herşeyi bi tarafa bırakıp sevdiğim o yerde böyle sakince yürüyemez miyim diye düşünürüm..
O sırada uçak geçer üzerimden bazen. Oradaki insanları düşünürüm. Acaba nereye gidiyorlar ve ne için?
Sonra bulutlara takılır gözüm. Renkleri günün saatine göre farklı görünür.
Sanırım kızıla çaldıkları hal en güzeli. Yani güneş batarken yürümek iyi bi zamanlama.
O günün tüm yaşattıklarının ardından öylece yürümek iyi gelebilir.
Hem sonra Işıklar yanar ve parlayan lambaların altında yürürüm.
En sevdiğim..
Sanki bi manzara resminin içindeymişim gibi.
Heleki bir de kar yağarsa şanslı günümdeyim demektir.
Kar yağmayalı
 Çok zaman oldu.