soğuk hava içimi ürpertiyor
gece de olunca ince ince esti
biraz sert bu rüzgar..
bütün yaşanılanları düşünüyorum
yol karanlık, sokak lambasının o loş ışığı
nedense aklıma hep yalnızlığı getiriyor
her neyse
bu kafa karışıklığı beni hiç terketmeyecek gibi
yukarı
kafamı yukarı kaldırıyorum
parlak bir ay ile bir yıldız..
geçen gün ilk kez yıldız kayması gördüm
kalbim hızlı hızlı çarptı
bir dilek tutmak istedim
o kadar çok şey geçti ki içimden
onu da beceremedim..
kalbini asla tamir edemediğim biri
bana demişti ki
bir yıldız kayarken son kez ışığını yayar
yüzyıllardır aynı yerde gördüğümüz yıldız
dünyaya sürekli ışık gönderiyor
sonra son ışığını da gönderip tamamen sönüyor..
yıldız kayması bir nevi son veda gibiymiş yani
veda etmeden gidenler
dinmeyen yağmurlar gibi
gözde hep hazır bekleyen bir damla yaş gibi..
bu yıldızı sevdim
neden son vedasını bana etti
belki de bir teselli vermek istemiştir
ooww nasıl soğuk
dikildim kaldım burda
insanlar tuhaf tuhaf bakmaya başladı bile
neyse adım atsam iyi olacak
olduğumuz yerde on dakikadan fazla durursak
deli zannedilebiliriz belki de asıl delilik...
hala adım atmadım mı ben!!
hızlı hızlı ....üşüyorum..
biiiir ikiiiiii üüüçççç
bir iki üç
biiiir ikiiiiiiii...