....
- ben sıradan bir hayat yaşayıp, ölüp gideceğim..ama belki sen öyle olmazsın.
- bi yerden kırılması lazım. bizim icin yapılacak tek şey bu..bizden bir nesil sonra böyle olmaz..
- o kırmayı ben yapmam. Yapamam.
- evet çünkü 
biraz daha duygusalsın.
- ....


.....
...

Sonra,
Kısa bir sessizlik oldu.
 biri:
-"Ne yapacağız bu hayatta böyle?"dedi umursamazca.
Kalktı, kafasındaki milyonlarca düşüncenin arasından pilavın pişip pişmedigi düşüncesine odaklandı. Kapağı açıp kapama işleminden sonra duyduğu cümle, aslında çıkmazlarının tanımıydı.
-"ölemeyeceğiz ama yaşayamayacağız da" dedi ve bir kahkaha kopardı diğeri..."
Onlardan başka kimsenin bilmeyeceği, tarihin zaman toprağına gömülü bir konuşmaydı ve bitti.