İşte bütün bunlar
Kalbimi kırıyor
“Gönlünün
görülmeyişi”
“Kısacık bir anda
uzun uzun kalmak”
“Kapı çaldı
ama sen kimin gelmediğini çok iyi biliyorsun”
“Henüz tam olarak hazır değil
Kadere dönüşmeye onlar için.”
Sanki;
Bi denizin ortasına bir salın içinde küreksiz kaldım da
ellerimle çabalayıp bir kıyıya mı çıksam
yoksa sessizce durup,
denizin salı herhangi bir yere çıkarmasını mı beklesem
Bilmiyorum
“Her varlık bir tesellidir”
O kadar yoklukla sınanmış hissediyorum ki
Bu cümleyi ne zaman okusam içimde bişeyler daha da ağırlaşıyor.
Bi yere çıkmayan yolların yorgunluğu
“Bir yere çıkmayan yolların yorgunluğu”
“Gün ağarıyor
Sen ağlıyorsun
Güne başlamak gelmiyor içinden
“Başlamak” gelmiyor içinden
Çünkü sen,
Hep yarım kalanlardansın
Yarım kalıp yeniden başlayanlardan”
