İşte bütün bunlar

Kalbimi kırıyor

Cılız bir ses

Belli belirsiz, soluk

Ümidin sesi

“Gönlünün

 görülmeyişi”

 “Kısacık bir anda

 uzun uzun kalmak”

“Kapı çaldı

 ama sen kimin gelmediğini çok iyi biliyorsun”

“Her şey beni saran bu dünyada bir yangın çıkmasıyla başladı

Oldu ne olduysa 

Oldu ne olduysa”

“Henüz tam olarak hazır değil 

Kadere dönüşmeye onlar için.”

Sanki;

Bi denizin ortasına bir salın içinde küreksiz kaldım da

ellerimle çabalayıp bir kıyıya mı çıksam

yoksa sessizce durup,

denizin salı herhangi bir yere çıkarmasını mı beklesem

Bilmiyorum 

 “Her varlık bir tesellidir”

O kadar yoklukla sınanmış hissediyorum ki

Bu cümleyi ne zaman okusam içimde bişeyler daha da ağırlaşıyor.

Bi yere çıkmayan yolların yorgunluğu 

 “Bir yere çıkmayan yolların yorgunluğu”

 “Gün ağarıyor

Sen ağlıyorsun 

Güne başlamak gelmiyor içinden

“Başlamak” gelmiyor içinden

Çünkü sen,

Hep yarım kalanlardansın

Yarım kalıp yeniden başlayanlardan”

 

“Sessizce çabalayanlara

 Bir çileyi sabırla çekenlere..”

 “Kaderimde, kaderimi değiştirmeye çalışmak vardı”

“Kayıp kayıp gidiyor dünya,

bıkkın bakışlarımdan “

 

“Eğer birisi beni olduğum gibi severse,

kendime bakmaya cesaret edebilirim belki”

dedi.

 

“Fakat benim söylediğim bilmiyorum kelimesi,

gerçekten bilmiyorum diye mi okunmalı, 

bilmiyorum..”

 

“Bir ihtimali kaybetmenin yası tutulabilir..”

 

“Bir ateşti, söndü

 bir zincirdi, koptu”

 

“Rüzgar yönünü değiştirdi, artık seninle esmiyor.

 Gökyüzü seni tanımaz oldu, yıldızlar bile arkana bakmıyor

 Koştun,

 ama vardığın her yer

 biraz daha yalnızlıktı.”

Hep doğru söylüyordun.

Çok çabalıyorum ya

Ne bekliyordun ki?

 Bir demet Nergis

12ocak2025