Gece düşündüm, gündüz düşündüm. 

Metroda düşündüm. Araba kullanırken düşündüm. 

Uyumak üzereyken ve uyandığımda düşündüm. 

Çalışırken ve yemek yerken düşündüm. 

Kafamın hep bi tarafı, ne yapmalıyım? la doluydu. 

İhtimaller.

İhtimaller.

İhtimaller.

Artık sevmediğim ikinci kelimeyi buldum. 

Bir karar vermek? En kolayı. 

Asıl kararın neticeleri üzücü. 

İki sonuç da beni mutlu etmeyecek, biliyorum. 

Her iki sonuç için de

Mutlu olamayacağım. 

Şifa ⭐️

Bu otobüse binmeyeli ne kadar uzun zaman oldu. 

Lise akşamlarını anımsatıyor bana. 

Beyaz gömlekli sırt çantalı, kafasında yoğunlukla dersleri olan birini.

Şimdi dönüp kendime baktım. 

Şuanda kimim? 

Kafamda şimdi neler var?

İlerleyebildim mi o günlerden bu yana?

O zaman hayatımda kimler vardı, şimdi kimler var?

Yıllar geçti.

Çok yere gittim geldim.

Yoruldum. 

Bu otobüs hala aynı.

Ama içindeki ben aynı mıyım?