Süzme yoğurt

Yaslandı

Ben bulamadım sen sorma

 Bi keresinde şöyle demiştin bi mesajı alıntılayıp:

‘Şunu birlikte kutlayabilir miyiz artık?’

 Üzgün hissediyorum 

 İlk kar

 Taşı alıp uzaklara fırlatmak istiyorum

Önümde beliriyor. 

 Paylaşmak miktarla ilgili değil, dedi.

''çoğunlukla gerçek dostlarımızı

 kendimizi gerçekten kaybolmuş

 hissettiğimiz anlarda buluruz..''

bu; bu bahsedilen şey;

gerçek dostların

kaybolmuş hissettiğimiz de

yanımızda belirivermeleri değil..

olmaz olamaz

nasıl olur ki zaten

uzaktan benim ne durumda olduğumu nasıl bilebilirler?

galiba bu öyle bişey değil..

gerçek dostlar her zaman yüreğimizdedir dimi

eğer kaybolmuş hissedersek

onlar beliriveririrler..

bazen bi karınca gördüğümüzde

bazen başımızı kaldırıp yıldızları bakarken

o zamanlar buluruz onları

ya da bi ağacın yaprakları dökülürken

koşan birilerini gördüğümüzde beliriverirler

bi bulgur pilavında bi salıncakda

bi hızlı yağan yağmurda bi lunaparkta

bi çıkmaza girdiğimizde

işte ozaman belirirler söyleyecekleri sözler

kulağımızda çınlayıverir..

şimdi ben bütün bunlar;

''birisinde''

bu aralar kaybolmuş gibi

hisseden birisinde belirsin

istiyorum..

belirsin ki kendini yalnız hissetmesin

belirsin ki kaybolduğu yerden çıksın

belirsin ki silkelenip kalksın

belirsin ki endişeleri karamsarliğı umutsuzluğu bıraksın

belirsin ki yaşama gayesini hatırlasın...

öyle işte, bi cümle bile yazamazken bazen birilerine.

Umut edersin gözlerinden kalbine bi kelime süzülürse diye.

 Darılma