Umrunda değil, biliyorum.

 

Biliyorum yüzyüze geldiğimiz o gün, "sen de böyle demiştin hhahaha" deyip tüm bu zamanları kahkahalara boğacağız.
Şimdilik bu görünmez kucaklaşma anını iple çekiyorum.

 Dikenlerini göstermeye devam et

GİTMEYECEĞİZ

 Güzel bir sohbete ihtiyacım var,

 bi tokat gibi kendime getirecek, 

ama sakin bi sohbet

Bataklıkta gibiyim. 

Tertemiz bi su gibi sohbet. 

Çamurları görmezden gelip, bir temiz limanda oturur gibi...

Ve işte

Öylece üstünden geçip gittim bazı cümlelerin.

12 Eylül 2020

Bugün bir koloni üyesi daha yuvadan uçtu 

 12 Eylül 03:00

Keyifli bir sohbet

Yürüdüm yürüdüm yürüdüm

Şehir çok kalabalıktı

Yolun kenarındayken çokça araba geçti, ışıkları gözümü kamaştırdı

Sonra yürüdüm yürüdüm

İnsanlar geçip gittiler yanımdan

Kimi koşuyordu

Kimi sohbet ediyordu yanındakiyle, kulaklığımın ardından duyuyordum.

Telefonumu elime aldım, internet paketi iptali için mesaj attım operatöre.

Yürüdüm yürüdüm yürüdüm

Çocuklar geçti yanımdan baban geliyo annecim dedi annesi çocuğun.

Ben de dökülen yapraklara basma yarışı yaptım kendim sonra.

Varmak üzereydim artık

Yol bitiyordu 

O zaman bi hüzün kapladı içimi

Bu kalabalık sokakta bi başıma olduğumu farkettim.

Bu beni mutlu hissettiriyordu başlarda 

Yolun sonuna doğru farkettim ki

Kimse benimle yürümek istememiş 

Yürümek değil, hiç kimse merak edip ‘merhaba’ da dememiş.

‘Merhaba’ demeyen insanlar kızgın değilim.

Şehir kalabalık

Herkes kendi yaşamında akıp gidiyor

Ben de 

Kendi yaşamımda

Akıp gidiyorum

‘Halbuki.’

Ne kadar dramatik bi laf

‘Neredeyse’ de öyle.