Düşüncelerimle dünyayı değiştirmek isterdim
Ya da yalnızca kendi dünyamı.
İnsanların acı gibi gördüğü şeyler beni üzmezken
Şimdi ağlama sebebimi de anlatamam kimseye mesela.
Acınası bir hayat yaşıyorum değil mi?
Yalnız bir hayat
Koca dünyada bi başıma

Kahvaltı yaptığım halde
Sonradan gelen ve yemediğim poğaçaları çantama almam için
Gözlerimin içine baktılar.
27.11

5 sene önce siyah kaplı bi deftere
Gözlerimi kapatsam ve 5 sene sonrasına gitsem keşke yazmışım.
Gözümü açıp kapamışım ve 5 sene geçmiş.
Fakat hiç bişey değişmemiş ve ben hala aynı yerdeymişim.
Küçük küçük çırpınmış ana hedefe yüzmeyi becerememişim.
5 sene geçmiş ve ben hala farkedememişim,
Mutluluğun an’da olduğunu.
Korkuyorum.
5 senelik o süreçteki gibi
Bi hayatın böyle geçecek olmasından

Basit ve sade bi yaşam sürmek ne kadar zor
Görünüşte böyle bi hikayenin içindeyim ama
Ordan oraya savrulup duruyorum.
Yaparım, gelirim, hallederim
Herkes mutlu olsun yeter.
Ben arada herkesin işini gören
Önemsiz
Fakat bi sorun olduğunda herşeyin sorumlusu olan karakter olarak kalmaya devam edeceğim.
Merak ediyorum farkedilmiyo mu?
Benim de bi hayatımın olduğu..
Fakat hak veriyorum.
Hayatını kurmuş olanların
Benim hala debelenip durduğumu farketmemeleri normal.
Kendime sorumluluklar yükleyip biraz daha önemli biri olmaya çabalıyorum sadece
Yanlış anlaşılmasın
Tüm bunları bi otobüsü kaçırıp bi sonrakiyle gideceğim için yazıyorum
Bu da önemsiz bi sebep.

Bazen böyle olur.
Bitmez sandığın biter
Hep güvendiğin yabancı olur
Aslolan
Hep kendinsin
Sen ve düşüncelerin

Koleksiyonun sayısı bilinmeyen bilmem kaçıncı puluyum.
Evet değerliyim her pul kadar..
Ve de
değersizim.. 

her pul kadar..

Gürültü çıkmıyorsa,
Yıkılmamış mıdır?

Yüreğe işleyen kelimelerin kaybolması için kaç asır gerek?

Bilmem ki napardım,
Zamanı geri alabilsem..

Ben kimim?
Farklı insanların yanında başka davranan biri miyim?
Üç dakikalık görüşmelerde kendimi iyi göstermek için çabalayan
Gülümsemeye gayret eden sevimli olmak için uğraşan biri miyim?
Güzel kıyafetler giyip üç dakikada birilerinin beni beğenmeleri için uğraşan biri miyim?
Samimiyetten uzak, insanlara halini hatrını soran bir miyim?
Ben nefret ettikçe bitmiyor bu döngü

Bazen böyle oluyor
Ayakta kalmak için zor dayanıyorum
Yıkılıyorum
Yere çöküp ağlamak istiyorum
İnsanlardan hoşlanmıyorum

‘Hatırlamadığın şeyi özlemezsin diye düşündüm.’

Ben seni hep tanıyacağım ve seveceğim

‘Sevgili dost
İstediğin zaman lambayı söndür.
Ben senin karanlığını da tanır ve severim.’

Haksızlığa uğradım.