"karanlik pencerenin kıyısından
 bir tutam gün ışığı parliyor"

Bazı klişelerden hoşlanmıyorum

Mücadele

"Müzik sıkıntısı çektiğini farkettik sana hoparlör getirdik."
İnsanlarla çalıştığımı hissettim

Çoğu zaman yorgun olduğumda gergin de olurum.
Çevremdekilerle atışırım.
İnsanlara bağırıp odaya kapanırım.
Bazen ağlarım bile!

Bu defa da
Yorgunum.

İşleri bi türlü yoluna koyamadığım için.
Beynimde kurduklarımla gerçek dünyam uyuşmadığı için.
Çabalayıp
Çabalayıp
Çabalayıp
Çabalayıp

Gene başa döndüğüm için.
Belki yeterince çabalamadığım için
Belki artık çabalamam gerektiği için

Ne yapmalıyım

Biliyorum.
Sadece bırakmalıyım.
Düşünmemeliyim.
Konuşulanları duymamalıyım.
Sadece zamana bırakarak
Herşeyin iyi olmasını beklemeliyim.

Yoruldum.

İnsan ilişkilerinde herşeyi olduğu gibi bırakmaya karar verdim
Fazla çabalamamaya,
Yıpranmamaya ve yıpratmamaya,
Olduğu gibi kabul etmeye,
Sadece yaşamaya,
Mutlu olduğum gibi yaşamaya devam etmek istiyorum.

Peki ya yeni insan ilişkileri kurarken ne yapmam gerek?

Kendimi doğru şekilde anlatma gayreti gözümü korkutuyor

Peki yeni başlangıçlar için,

Harekete geçip önümdeki çizgileri geçmem mi gerek?

Çizgileri geçmeli miyim?
Birinin beni itmesini mi beklemeliyim?
Yoksa içimden bi ses mi?

Sadece olduğu gibi bırakmak istiyorum

İnsan çoğu zaman bencil.
En yakının bile olsa.
Bazı ince insanlar hariç.

her bayram gözyaşı
çevremdeki bu insanlardan bıktım

Neden birbirimizi mutlu etmek çok kolayken
Setler dikiyoruz
İşleri zorlaştırıyoruz
Şu fani dünyada

Sıradan bir şeyin kıskanılması üzücü

İnsanlardan yoruldum.
İnsanların sürekli benden bişey beklemesinden yoruldum.
Sürekli yaptıklarımı eleştirip
Şöyle yapabilirsin demelerinden yoruldum.
Sadece olduğu gibi kabul edemez miyiz?
Sadece destek olamaz mıyız?
Gereksiz tartışmalardan.
Cümle kalabalıklarından yoruldum
Sadece birbirimizi anlamaya çalışamaz mıyız?
Olduğu gibi..
Değişme beklemeden..
Çok yoruldum.
Çaba sarfetmekten.

birine bi adim atarsan
o da sana bi adim atar

birine bi adim atarsan
o sana bi adim atmayabilir

biri sana bi adim atarsa
sen de ona bi adim atarsin

biri sana bi adim atarsa
sen ona bi adim atmayabilirsin

biri sana adım atmazsa
sen ona bi adim atabilirsin

biri sana bi adim atti sen ona atmadin
o sana tekrar bi adim atti
sen gene ona bi adim atmayabilirsin

sen birine bi adim attin o sana atmadi
sen gene attin o gene atmadi

sadece kafam karisik

evet
böyle ben de memnun degilim
ama o kadar kırıldım ki
o kadar kırgınım ki

Aklım yapmam gerekenler listesi ile dolu
Gerçekleştirirsem eğer beni mutlu edecek şeyler
Üzerine bir de hesapta olmayan durumlar ortaya çıkıyor
Ama neden
Hepsini bi kenara bırakıp
Öylece oturmak istiyorum
Sanırım herşey
Yavaş yavaş
Zamanla
Anlık
Ve keyifle yapılınca güzel

Sıradan bir şeyin kıskanılması üzücü

Galiba artık eminim
İstediğim başka bir hayat

Bugün koloniden biri daha uçuyor
-12.08.2018-

Şu dünyada
Birbirini en yüksek oranlarla anlayabilen
Bu kadar çok insanın
Biraraya gelip
Saatlerce
Konuşması..


Şükür sebebi

Nefes alma anı

Bin şükür

Ne yapmaya çalışıyosun?
Son dakikada pişman etmeye mi..?

bikac gun önce
yakın bi arkadasimla karsilasinca
gözgöze gelmemek için kafamizi cevirdik
bugun de yakin bi arkadasimla
konusmam alti cumlede bitti

sorun bende olmali

 ait değilmişim gibi bir his...
Nerden geldi şimdi?

yine tek kelime etmeden

yapayalniz gecen bir gün

Hala çok geç değilken,
Bir geri dönüş yolu var mı?

"karlar eriyip
buzlar çözülünce.."

Ya sabır

Herkes sadece yanında olsa dimi
Seni değiştirmeye çalışmadan sadece destek olsa
Herkes de kendi gibi olsa ve herkesi öyle kabul etsek
Keşke.
Kelimeler tarifleyemiyor hisleri
Gözyaşlarının sebepleri de basite indirgeniyor çoğu zaman

O kelimelerle tariflenemeyen,
Anlaşılamaz hisler, anlaşılamamaya mahkum kalacak.
Anlatmaya niyetlensen de zaten anlamayacak insanlar tarafından.

‘Neredeyse onu durdurup
Gitmemesini söyleyecektim ki biraz daha birlikte yürüyelim
Sadece oraya varana dek
Yan yana..’

Hassasiyetler giderek kayboluyor.
Kalbini açtığında üstüne titreyen eller
Sonra...

Sonrasında kalpler biraz üşüyor,
Bazen sıcak..
Hiçbir zaman 'kafes'in içindeki gibi güvende değil.
ama bu kafanın hatası.

Herkes 'kafes'ini toparlasın,
bazen rüzgâr
sert esebiliyor.

kırılacakları içeriye al
Ve
Kasırgalara gülümse :)

Oturup saatlerce
Konuşmasak.

Herkes konuşuyor zaten
Herkes çok konuşuyor.
Herkes benim yerime de konuşuyor.
Kimse kendinin nerede bitmesi gerektiğini bilemiyor.
Sınırı aşmaya saygısızlık denmiyor.
Herkes iyi olsun diye birşey yapıyor
Ama o 'iyiler' bana olmuyor.

Gece bi anda uyanıp uyuyamiyorum ben.
Öylesine söylemek istedim.
Ama o herkes iyi ki var.
Keşke herkes o kadarda iyi olmak zorunda hissetmese.

Hayır sallamıyorum,
Hepsini çöpe atabiliriz.
Gözlerim dolabilir, üstüme gelmeyin
Sallamıyorum.

Gece,
 dünya.
  Ölü dünya.
    Boş dünya

İnsan psikolojisi çok garip.
Koca bi derya.
Parçaları birleştirip çözdüm diyorsun
Ve 'yeni bi parça' ortaya çıkıyor.
Meğer resim daha da büyükmüş diyorsun.
Ve o 'yeni bi parça' hiç bitmiyor.
Ben hayretler içinde izliyorum.