28.04.2018
Hatırla

Hayat her zaman için tek kişilik.

Tanıdığım tüm insanların hatıralarından silinsem
Hiç yokmuşum gibi
Hiç var olmamışım gibi
Merak ediyorum
İletişimde olduğum insanların günlük yaşamı nasıl olurdu
Aslında biliyorum.
Muhtemelen hiç bişey değişmezdi.
Bensiz devam ederdi tüm sohbetler
Bensiz olurdu buluşmalar.
Hiç bişey değişmezdi.
Sanırım acımasızca ama,
Birinin olsun kalbinde derin bi boşluk olmasını isterdim.

Sessizce kaderin sürüklediği yere gidiyoruz hepimiz.

Kendi kendime bile söylemiyorum.

çıt'ımı çıkarmıyorum.

Birilerine uyum sağlamaktan bıktım
Karşımdakinin düşüncesine göre konuşmaktan bıktım
Orta yolu bulmaktan bıktım
Daha fazla karışmasın diye sessiz kalmaktan bıktım
Cümlemi bitirdiğim an acaba kırdım mı diye düşünmekten bıktım
Yakınım dediğim insanlarla bu kadar anlaşılamamaktan,çokça cümle kurmaya gerek duymaktan bıktım
Kendimi açıklamaya çalışıp durmaktan bıktım

Yoruldum artık

Ben de

Bağırmak istiyorum
Karşımda içimi gören insanların olmasını,
Kalbimden geldiği gibi konuşmayı ve kimsenin yok yere esip gürlememesini istiyorum

Ve yine sabah oldu.

"beni göremiyorsun
  beni göremeyeceğin kadar karanlıktayım"

‘İnsanların seni ne kadar önemsediğini gözlerinden görebileceğini söylerler.’

‘
Önemli biri olduğunu düşünmezsen diğer insanlar da bunu düşünmez.
Kötü birisi olduğunu düşünürsen diğer insanlar da bunu düşünür.
Bu işler hep böyledir.
Karar veren hep sen olursun.
Geçmişte yaşananların hiçbir önemi yok
Hiçbir önemi olmadığını düşünürsen hiçbir önemi olmaz.’

Hayat hiç bir zaman ışıltılı parlak ya da harika değil.
Ama sen
 her zaman ona ışıltılı parlak ve harika olarak bakabilirsin.
Mesela elin varsa hayat senin için ışıldıyor olmalı.
Mesela, bugün gözün bir kere daha mavi gökyüzünü gördüyse parlaklığı hissetmelisin.
Mesela, öyle sinirlendin ki bu yüzden başına ağrılar girdiyse, başının ağrı hissedebilmesi güzel olmalı.
Dilin bir şeylerin tadını alabiliyorsa ekşi, acı, tatlı.. harika olmalı.
O şehirin berbat egzos kokusu seni rahatsiz ediyorsa sevinmelisin, burnuna..ve hala bu pisliğe alışmadığına..

‘
-Hayat,
Neden bu kadar acınası?
-Hiç sevenin olmadığı için acınası
Bu dünyada bir sürü acınası insan var.   ‘

Harika bi günün ardından,
Kendi kendime kaldığım bu an.
Gözlerim dolu dolu,
Sanırım sonsuza kadar bitmeyecek.
Ben de
Ne yapmalıyım?

kolay degilmis
hergün aynı dileği tutmak
zaman geçtikçe daha çok ilerlediğimi
daha güçlü durduğumu, hatta
insan iliskilerini bile daha iyi anladigimi
zannederken
fena çuvalladım
eskiden yanimda iyi kötü birileri vardı
şimdiyse hersey daha bi karistı
biseye canım sıkıldıgında
anlatmak icin birini arayim diyorum
bunu dedikten iki saniye sonra vazgeciyorum
daha rahat olmam gerekirken herseyi iki kere dusunmeye basladim
benim yüregımde sevgi azaldı galiba
ne yapmaliyim?

Tutulduğu saat süresince düğünde ortalığa atılıp  insanları eğlendirmeye çalışan ve kimsenin hatırlamayacağı davulcu..senin için üzüldüm

Hikâye.

Süt aldığımız teyzenin eşi,
Kemoterapi almaya başlamış.
Bi kaç hafta önce herşey normaldi

Beklenti üzer.

3/B deyken bi müfettiş gelmişti.
Defterlerimize şöyle yazdırdı.

"Güzel düşünen güzel görür, güzel gören hayatından lezzet alır"

O gün bu aklıma kazındı.

Zaten hiçbir zaman hiçbir şey mükemmel değil.
Biliyorum.

Kocaman bi pamuk yumağının içinde saklanmış diken var.
Çoğu zaman yumuşacık, ama derinlere inince batıyor. ne zaman yalnız kalsam kendimi derinlerde buluyorum.
Umarım pamuğun içinde kaybolur gider ve onu kimse bulamaz.

Tüm bu düşüncelerden kurtulup
Normal genç kızlar gibi
Ben de romantik  hayaller kurmak isterdim bazen

‘-Ona üzülmüyor musunuz?
-Neden ona üzülelim?
-Endişeli görünen insanlara üzülmüşümdür hep.
Geçmişleri hakkında fikir verir bu.
İncinen çocuklar erken büyürler.
O da öyle görünüyor.
O nedenle üzülüyorum ona
Başına ne geldiğini öğrenmekten korkuyorum.’

‘-Dağ tapınağında yaşamak huzurlu mu?
Tonlarca kiloymuş gibime gelen vücudumu sürüterek
Nefret ettiğim iş yerime gidiyorum.
-Senin vücudun etse etse 60 kilo eder.
Öyle ağır gelmesi senin kuruntun.’

‘-Kimse bilmediği sürece sorun olmaz.
Önemli değildir.
Kimse bilmezse, sorun yoktur.
-O zaman da biri öğrenene kadar korku içinde yaşarsın.
Biri öğrenmiş midir? Kim öğrenmiştir diye merak edersin.
..
-Bilmiyormuş gibi yapacağım
Senin hakkında ne duyarsam duyayım,
Duymamış gibi yapacağım.
..
‘

Hayat her zaman için tek kişilik.

Sonra kulağına fısıldadılar.
Birkaç damla gözyaşını tutamadı kız...
Öylesine.

Kimse kimseye aslında bişey yapmıyor
Ne aile ne patron ne arkadaşlar..

Kimse birine
Ne hayatı zindan ediyor
Ne mutluluktan havalara uçuruyor
Herşeyi kendi kendimize biz yapıyoruz.
Kendi beynimiz..

Birilerini yukarılara koyup
Yokluklarında dibe batıyoruz
Ve öylesine kurdukları cümleleri içimizde büyütüyoruz
Aslında herşeyi biz kendi kendimize yapıyoruz.

Yaşadığımız dünya bizim algıladığımız dünya

Büyümek..
Belki biraz da bunu farketmek.

Ve son günlerde daha fazla inanıyorum ki
Yaşadığımız hayatı biz çok da şekillendirmiyoruz.
Bir şeyin olacağı varsa oluyor
Olmayacağı varsa olmuyor.

Bu düşünce beni kemiriyor.
Düğümlendim.
Ağlayacak sebebim de var gözyaşlarım neden akmıyor.
Bağırıyorum içime içime.

Sokaklarda kedilere ve güvercinlere rastlıyorum
Hala bizimle yaşadıklarına şaşırıyorum

Sevimli küçük kız çocukları gibi
Şirin toz pembe hayallerim yoktu geleceğe dair ama,
Hayatımın bu halde devam edeceğini de hiç tahmin etmezdim.

Umarım.
Güzel günler bizi bekliyordur.
Umarım
O karanlık birdaha geri dönmez.
Umarım,
Umduğum gibi olur.
Umarım
Unuturum.

‘Güzel yaşayanların iyi insan olması daha kolaydır.’