'gökyüzünden bi yıldız alabilsem keşke..'

'ağlayarak,
zor geldiğini söylersek
gerçekten düzelir mi..'

o böyle konuştukça
kendimi tutmam imkansızdı
içim dolup dolup taşarken donuk bi yüzle oturmak
en zoru
konuşursam sesim titrerdi çünkü
öyle sustum bende
zaten söyleyecek ne kalmistı ki

nasıl denir

bu da böyle bi yalnızlık

"hareket etmezsen,
 acı üzerinde birikir"

Hızlan,
Öyle ki kendine bir an bile kalmasın.
Düşünme,
Düşünme ki sorgulamayasın.
Harca,
Her anını başkası için, seni önemsiz gören biri için harca..
O koltuklarını kabartsın, olur da kabartamazsa bir an..yalnızca bir an kabartamazsa senin gününü rezil etsin diye...
16 seneni harca.. iyi şeyler olsun diye..
Geceni gündüzünü harca.
Sabrını harca..
Değer diye...
İsminin başına iki hece fazla gelsin diye harca...
Yalnızca isminin başına iki hece fazla gelsin...
Koştur..
Sürekli koştur..çünkü koşarken anlamaz insanlar da atlar gibi yorulduğunu..
Sakın durma...
duracak olursan katlanamazsın bu anlamsızlığa..
Devam et..
Sevdiklerin için devam et..
Arada yorgun düşsen de gelecek güzel günler için...
O günler gelse de gelmese de, umut ederek devam et.

Anladım ki mesleklerin içi boş...

Bu dik duruşun..
Dimdik..
Beni kendimden utandırıyor

öyylee..
hayat yük omuzlarımda
kalbimden taşanlar
gözlerimden dökülüyor artık

Biraz durup pencereden bakıyorum.

Güçlü ol, iyi olacaksın, herşey iyi olacak..
Bu sözleri duymaya ihtiyacım var sanırım.
Hayır
Bu sözlere gerçekten inanmaya ihtiyacım var.

Böyle devam edeceğini hiç tahmin etmezdim
Beklediğim bu değildi.
Yarım kalmış gibi hissediyorum
Asıl hayatıma başlayamamış da
Sürüncemede ilerliyo gibi
Bi umut, bi çıkar yol, biraz mutluluk bulmak için
Bi o yana bi bu yana savruluyo gibi
Bi
Boşluk gibi..
Öyleki
Bu boşluğun beni daha da derinlere çekmesinden korkuyorum.

Zaman'la savaşmak beni oyle yordu ki. Bilinçaltım bile rahatca hayal kuramıyor..

öyle ya
bu hale gelmek
nasıl bu hale geldik
böyle devam ederse
bu acı beni yok edecek

Anlamaya çalışmaktan yoksunuz...
Sevgiyi sımsıkı tutuyoruz avucumuzda..
Birine vermekten korkarcasına...
Açın avuçları...
Gönüllere ılık rüzgârlar essin..
Gözlerdeki ışıklar yeter geceleri aydınlatmaya...
Söndürmeyin gülen gözleri...

Fazlaca benim gibi...

Benim için de herşey harika ilerlemiyor.
Ağır geliyor çok şey.
Cümleler bile.

isteğim belki fazla...
Ama
Vakit ayırsan..
Bana

Dram olsun istemiyorum

'Bu yol nereye gider bilmem ama yürüyorum işte
Yüzüme vuruyor arada fırtınası
Korkuyorum ne var
Düşe kalka büyüyorum işte
Biraz yaram var ama geçicek bu gidişle'

bu da bi tür çaresizlik
kimsenin olmayisi
böyle durumlara alıstıgımi düsünürdüm..

Yıldızlarımı özlemişim

Ne söylesem az gibi
Bu hissettiğim
Mucize gibi

Kısa süreli hafıza kaybım
Tüm kötü anıları
En önemlisi bunların hissettirdiği o acı dolu iç yanmasını unutturan bi hafıza kaybı..
Hiç bir tedirginlik duymadan
İçinden geldiği gibi hareket etmeyi ve konuşmayı
Bi başka yerde böyle olmayan
Buradaki huzuru
Tarifleyemiyorum..

Burda geçirdiğim tüm zamanlar..
Geceyken ya da gündüzken
'Hava yeterince iyiyken ya da
Hava yeterince iyi değilken..'

Mucize gibi
Benim mucizem
Buranın var oluşu.

Bin şükür

gercekten gecmise dönebilmeyi çok isterdim

-hicbir pişmanligim yok,bunlar tecrübelerim oldu diyemeyeceğim

herkes hata yapar hatalarimdan ders cikardim da demeyecegim

derin pişmanliklar ve derin üzüntüler duyuyorum

Çığlık atmak istiyoken boğazının düğümlenmesi gibi.
En konuşman gereken anda kilitlenip kalmak gibi.
Umutla beklediğin hevesinin imkansız bi hayale dönüşmesi gibi.
Bi savaşın ortasında, ne olduğunu anlamadan şaşkınca etrafa bakıyo gibi.

Bu savaşa ne zaman girdim?

Açıkladığım halde anlamayan insanlar..
Açıklamadığım halde anladığını sanan insanlar..

-Biraz daha ilerlemelisin,biraz daha

Yürümek kolay mı görünüyo uzaktan?
Bi adım daha atmak..
Kolay mı?

Uçsuz bucaksız bi denizde,
Daha fazla ilerlemen gerektiğini sanıp hızlanırken
Ayağının değmediği bi yerde yüzmeyi unutmuş gibi..
Yüzmek kolay mı uzaktan?

Uçamayan bi kelebek gibi.
Uçmayı beceremeyen bi kelebek gibi.
Uçmak..
Kolay mı uzaktan?

Daha ne kadar ilerlemeliyim?
Daha ne kadar beklemeliyim?

Kelimeleri biraraya getirmek?
Kolay değil.

Bi ben

'Ara you happy ?

..

Will i see you again ? '

ah.

içine düstügüm bu kuyudan çikabilirsem
hic durmadan kosacagim
kosup kosup yorulunca bi agaca yaslanacagim
iki kelam edip tekrar gorusmek uzere ayrilacagim
egilip yemyesil dereden bir avuç su icecegim
kurumus bikac yapragi dereye birakip
onları söyle bir gezintiye cikarmasini rica edecegim
yesil cimlere uzanip günesle gözgöze gelecegim
yavru kuzulara selam verecegim
yola kuslarla kelebeklerle devam edecegim
busbutun kendimi onlara verip heyecanli hikayelerini dinleyeceğim
biraz daha gidecegim biraz daha
gün dogsun gün batsin
aylar gecsin mevsimler degissin
ben gidecegim

'bu anı sonsuza dek hatırlamaya çalış..'

affetmek 

gercekten

büyük bir erdem

Çünkü yetişkinler herşeye saçma sapan prosedürler uydurmustur.

Yoksa hala kendi kararlarını veremeyen biri miyim?

Senin gözünden böyle görünüyorum demek.

Ben tam tersiyim sanardım..

Hangisi gerçek ben acaba 

'bu üzüntüyü atlatamayan ben..

 bu hüzünlü bir hayat..'

''n'olur bul beni
 herhangi bi zamanda..''

'Hem kanat çırpmak
Zor..'

"Yeniden başka bir hikayeye başlayacak gücüm yok Bu ancak sizinle kolay olur.."

"Acaba şu evde oturan kişinin halası kim?

Ne yapıyor..?" demişti..

-geriye bir adım attım
ve beklemeye başladım..-

kafam böyle karışıkken

hep aynı şeyde teselli bulurum.

Her insan kendi bacağından asılır.

Güzel bi hayaldi.

Birlikteyken hayat sadece burda gibi
Evet..

Ama
Göz ardı edemeyeceğim
Bi hayatım daha var

Acaba

Değişik bi kelime

için titreyerek kapattigin bi defterin
aniden önüne acilivermesi gibi
bak hersey burda biyere gitmedi der gibi
görmezden gelemezsin
bu çözüleyemen bir düğüm gibi..